:: Дигитална библиотека при НУУБ „Св. Климент Охриски“

Библиотеките во црквите и манастирите во Преспанско-пелагонискиот регион

Библиотеките

во црквите и манастирите

во Преспанско-пелагонискиот регион

Libraries

in the churches and monasteries

of the Prespa-Pelagonia region

Науме Ѓоргиевски

Naume Gorgievski

Анета Стефановска

Aneta Stefanovska

Издавач:
Национална установа – Универзитетска
библиотека „Св. Климент Охридски“
Битола

За издавачот:
Науме Ѓоргиевски, директор

Автори:
Анета Стефановска
Науме Ѓоргиевски

Соработници:
Илче Стојановски
Зоран Јанакиевски

Лектура:
Марина Геческа - Василевска

Рецензенти:
Благој Николов, библиотекар советник
д-р Николче Вељановски, библиотекар советник

Published by:
National Institute University Library

“St. Clement Ohridski”
Bitola

For the publisher:
Naume Gorgievski, director

Authors:
Aneta Stefanovska
Naume Gorgievski

Associate cooperatives:
Ilce Stojanovski

Zoran Janakievski

Lecture:
Marina Geceska - Vasilevska

Readers:
Blagoj Nikolov, librarian adviser

Ph.D Nikolce Veljanovski, librarian adviser

Битола – Bitola

2010

БИБЛИОТЕКИТЕ
ВО ЦРКВИТЕ И МАНАСТИРИТЕ ВО

ПРЕСПАНСКО-ПЕЛАГОНИСКИОТ РЕГИОН

LIBRARIES
IN THE CHURCHES AND MONASTERIES
OF THE PRESPA-PELAGONIA REGION

Науме Ѓоргиевски

Naume Gorgievski

Анета Стефановска

Aneta Stefanovska

CIP - Каталогизација во публикација
Матична и универзитетска библиотека
„Св. Климент Охридски“, Битола

026:281.963(497.773)(091)
026:281.963(497.774/.777)(091)
026:271(497.773)(091)
026:271(497.774/.777)(091)

СТЕФАНОВСКА, Анета
Библиотеките во црквите и манастирите во
Преспанско-пелагонискиот регион / Анета Стефановска,
Науме Ѓоргиевски ; [соработници Илче Стојановски,
Зоран Јанакиевски ; превод на англиски јазик Весна
Милевска] = Libraries in the churches and
monasteries of the Prespa-Pelagonia region / Aneta
Stefanovska, Naume Gorgievski ; [associate
cooperatives Ilce Stojanovski ; translation in
English language Vesna Milevska]. - Битола :
Национална установа - Универзитетска библиотека
„Св. Климент Охридски“ = Битола : National
Institute University Library, 2010. - 104 стр. :
илустр. во бои ; 19 см

Текст напоредно на мак. и англ. јазик. - За
авторите ; About authors: стр. 99-103. - Тираж
400. - Библиографија: стр. 96-98

ISBN 608-4538-18-5 (10)
ISBN 978-608-4538-18-9 (13)
1. Ѓоргиевски, Науме [автор]. – I.
Stefanovska, Aneta види Стефановска, Анета
а) Библиотеки, црковни – Историја – Преспански
регион б) Библиотеки, црковни – Историја –
Пелагониски регион в) Библиотеки, манастирски –
Историја – Преспански регион г) Библиотеки,
манастирски – Историја – Пелагониски регион
COBISS.MK-ID 18623809

ПРЕДГОВОР............................................................................................................................9
PREFACE...................................................................................................................................9
ИСТОРИСКИ ТЕК НА МАНАСТИРИТЕ И ЦРКВИТЕ......................................................12
HISTORICAL FLOW OF THE MONASTERIES AND CHURCHES....................................12
св. Кирил и Методиј - создавачи на словенската
писменост и книжевност .......................................................................................................14
Sts. Cyril and Methodius - creators of the Slavic
literacy and literature.................................................................................................................14
св. Климент и Наум Охридски
први создавачи на словенски книжни фондови
и манастирски библиотеки во Охридскиот книжевен центар
т.е. во Македонија....................................................................................................................14
St. Clement and Naoum Ohridski, - the fi rst creators of the Slavic
literary funds and the monastery libraries in Ohrid literary
center, i .e in Macedonia...........................................................................................................14
АПОСТОЛСКОТО ДЕЛО НА
СВЕТИТЕ БРАЌА КИРИЛ И МЕТОДИЈ..............................................................................15
APOSTLE WORK OF
THE HOLY BROTHERSCYRIL AND METHODIUS............................................................15
Положбата на Кирило-Методиевите ученици
пo смртта на нивните учители Кирил и Методиј.................................................................20
The position of Cyril and Methodius’ students
after the death of their тeachers Cyril and Methodius..............................................................20
Климент Охридски - живот и дело........................................................................................22
Clement Ohridski - life and wоrk.............................................................................................22
Книжевната дејност на Климент Охридски.........................................................................26
The literary activity of Clement Ohrdiski.................................................................................27

СОДРЖИНА / CONTENTS

Читањето и ширењето на Климентовите дела.....................................................................28
The reading and the spreading of Clement work......................................................................28
Наум Охридски - живот и дело..................................................................................................31
Naoum Ohridski - life and work................................................................................................31
МАНАСТИРСКИ И ЦРКОВНИ БИБЛИОТЕКИ.................................................................33
MONASTERY AND CHURCH LIBRARIES..........................................................................35
Monastery and church librarues in Bitola and the region of Bitola..........................................42
Манастирските и црковни библиотеки во Битола и битолско............................................43
Улогата на манастирските библиотеки.................................................................................45
The role of the monastery libraries...........................................................................................47
МАКЕДОНСКИ МАНАСТИРИ............................................................................................54
MACEDONIAN MONASTERIES..........................................................................................56
Манастир „Трескавец“ Црква „Св. Богородица“..................................................................58
Monastery “Treskavec” Church “St. Virgin Mary”..................................................................60
Манастир Зрзе со црквите „Св. Преображение” и “Св. Никола“.......................................61
The monastery Zrze with churches “St. Transfi guration” and “St. Nicolas”...........................62
Слепчански манастир „Св. јован Претеча”...........................................................................65
Monastery in Slepche “St. John Forerunner”...........................................................................66
Monastery library at the monastery “St. Nicolas” v. Slepche, Prilep......................................73
Манастирската библиотека при манастирот „Св. Никола“
с. Слепче, прилепско...............................................................................................................74
Други манастири со манастирски библиотеки во Прилепско.............................................75
Other monasteries with the monastery libraries in Prilep region..............................................75
Сливнички манастир црква „Св. Богородица“.....................................................................76
Monastery church “St. Virgin Mary” at Slivnica.....................................................................76
Манастир.„Cв. Архангел“ - Варош........................................................................................77
Monastery “St. Archangel”- Varosh..........................................................................................77
Манастир „Св. Илија“ село Мелница, Мариовско...............................................................79
Monastery “ St. Ilija” village of Melnica, Mariovo region.......................................................79

Буковски манастир „Св. Преображение Христово“.............................................................80
Bukovo monastery St. Transfi guration of Christ.......................................................................80
Monastery “St. Atanasie” Zurche...............................................................................................82
Манастир „Св.Атанасиј“, Журче............................................................................................83
Храм „Пресвета Богородица“ Битола....................................................................................85
Temple “Most Virgin Mary” Bitola...........................................................................................85
Metropolitan’s residence library “St John Bogoslov” Bitola....................................................91
Митрополитска библиотека.„Св. Јован Богослов“ – Битола...............................................92
ПОГОВОР................................................................................................................................94
EPILOGUE...............................................................................................................................94
БИБЛИОГРАФИЈА..................................................................................................................96
BIBLIOGRAPHY......................................................................................................................96
За Авторите...............................................................................................................................99
For the Authors...........................................................................................................................99

PREFACE

It can not be spoken for the Macedonian
cultural history and then not to emphasize the
role and the importance of the Macedonian
monastery libraries and reading halls, which
played one of the greatest roles in the cultural
and educational raising of the Macedonian
people through out the centuries. They were
the main cultural and educational centers
where the book was cherished- the essential
source of all knowledge.

The Macedonian monasteries, where the
Slavic educators Clement and Naoum and their
followers started their literary and educational
activity, turned Macedonia into a cradle of the
Slavic literacy and culture, and by that for
the period of whole ten centuries fi lled the
Slavicship with culture and education. There,
they wrote, rewrote, preserved and studied
thousands of books, where the Slavic people
obtained their knowledge. That ten thousand
cultural inheritances created with huge love
and patience, unfortunately was not preserved
till today in its own cradle Macedonia.
Numerous valuable books created in the
Macedonian monasteries, today are on the
bookshelves of the great world libraries and
the number of burnt and destroyed books
in different military chaos is unknown in
different military confl icts, political changes

ПРЕДГОВОР

He може да се зборува за македонската
културна историја, а да не се истакне
улогата и значењето на македонските
манастирски библиотеки и читалишта,
кои одиграа една од најглавните улоги во
културно-просветното издигнување на
македонскиот народ низ вековите. Тие се
главните културно-просветни жаришта
каде што се негуваше книгата - основниот
извор на сите знаења.

Македонските манастири, во кои ја
отпочнаа својата книжевно-просветителска
дејност словенските просветители
Климент, Наум и нивните следбеници,
ја претворија Македонија во лулка на
словенската писменост и култура, со што
цели десет века го напојуваа словенството
со култура и просвета. Во нив се пишуваа,
препишуваа, чуваа и проучуваа илјадници
книги од кои целиот словенски народ ги
црпеше своите знаења. Тоа десетвековно
културно наследство создадено со
огромна љубов и трпение, за жал, не
е сочувано до денешни дни во својата
лулка Македонија. Безброј вредни книги
создадени во македонските манастири
денес се наоѓаат во витрините на големите
светски библиотеки, a непознат е бројот на
изгорените и уништените книги во разните

and etc.
But, however we did not stopped,

we faced that fact and on contrary we were
persistent in our intention to have a share
and support for further work and fulfi llment
for the future times that are to come and
we express our different gratitude to certain
number of scientists and creators, whose
materials were used as basis and upgrading of
our thought and topic that we opened in front
of the readers with this presented material.

Taking into consideration that the military
periods from the historical past of our people
and our fatherland on these spaces, had their
own part, part of the cultural and historical
fortune was destroyed or robbed, especially
the valuable books and handwritings, we
paid special attention and we emphasized
the importance and the precious value and
activity of our spiritual holy places –churches
and monasteries in Macedonia with special
attention to Bitola region, the literary and
librarian activity that was cherished, which
beside other things contributed in the
perseverance of our nationality identity and
language until today.

All that is left as literary material,
whether it was a book or a handwriting
deserves attention and librarian processing
and that is why it was not accidental that in
the last several years, our institution has paid

воени пустоши, политички превирања и
др.

Но сепак не застанавме, иако се
соочивме со тој факт, туку напротив
бевме упорни, сакајќи да дадеме свој
удел и поттик за натамошна работа и
надополнување во идните периоди, за
што искажуваме посебна благодарност
на одреден број научници и творци чии
материјали ни послужија како основа
и надоградба на нашата замисла и тема
која ја отворивме пред читателите со овој
презентиран материјал.

Имајќи во предвид дека воените
периоди од историското минато на нашиот
народ и нашата татковина на овие простори
го направиле своето, дел од културно-
историското богатство било уништувано
или разграбувано, особено вредните
книги и ракописи, така што посебно се
задржуваме и го истакнуваме значењето
и непроценливата вредност и дејност на
нашите духовни светилишта - црквите и
манастирите во Македонија, со посебен
осврт на битолскиот крај, книжевната и
библиотечната дејност која се негувала,
и која покрај другото придонесла во
зачувувањето на нашата националност,
идентитет и јазик, сé до денешни дни.

Сé што е останато како книжен
материјал, било книга или ракопис,

special attention in this area, in order to leave
a lot of written and recorded material, as data
which are more signifi cant for the further
development and activity in the area of the
librarianship.

From the Authors

заслужува внимание и библиотекарски
третман, затоа и не случајно последниве
неколку години нашата Установа посветува
особено внимание на таа област, со цел да
се остави што повеќе пишуван или снимен
материјал, како податоци кои се позначајни
за понатамошниот развој и активност во
областа на библиотекарството.

Од Авторите

HISTORICAL FLOW OF
THE MONASTERIES AND

CHURCHES

St. Apostle Paul came for the fi rst time in
Macedonia at the Annunciation of the Gospel.
And that is why this Macedonian piece of
land was blessed. And that is why this land
is a holy land which gave birth to holy souls
named as equal to the apostles, martyrs
preachers, teachers, archpriests, educators.
Their names remained anonymous through
the centuries that followed, registered only
in Heaven. Some of them were famous with
the heroism that they made for the church.
The churches and the monasteries became
spiritual centers of the monks in Macedonia.
The Macedonian churches and monasteries
in the spirit of the thousand year’s tradition
were constructed and supplemented. They
were built for God. The old objects, churches
and shelters were rebuilt and new ones were
constructed as well.

заслужува внимание и библиотекарски
третман, затоа и не случајно последниве
неколку години нашата Установа посветува
особено внимание на таа област, со цел да
се остави што повеќе пишуван или снимен
материјал, како податоци кои се позначајни
за понатамошниотразвој и активност во
областа на библиотекарството

ИСТОРИСКИ ТЕК НА
МАНАСТИРИТЕ И ЦРКВИТЕ

Св. апостол Павле првпат дошол
во Македонија при благовестењето на
Евангелието. И затоа македонското парче
земја е благословено. И затоа оваа земја
е света земја, земја која раѓа свети души
наречени рамноапостоли, маченици,
проповедници, учители, архиереи,
преподобни... Нивните имиња останале
анонимни низ вековите што течеле,
запишани единствено на Небесата. Некои
од нив станале познати со подвигот
којшто го направиле за Црквата. Црквите
и манастирите кај нас станале духовни
расадници на монаштвото во Македонија.
Македонските цркви и манастири во
духот на илјадагодишната традиција биле
градени и доградувани. Се градело за Бога.
Старите објекти, цркви и конаци биле
возобновувани, a се граделе и нови.

Повеќето македонски манастири,

Mostly of the Macedonian monasteries,
built in different periods, have been completely
preserved until today. They were built on
remote places further from the people’s
eyes, covered with silence, where the monk
communities survived. The monks made
real accomplishment in their search for the
real religion and in the monastery “St. John
Bigorski”, in the monastery of Lesnovo “St.
Archangel Michael”, in Marko’s monastery
“St. Dimitria”, in the monastery “St. Prohor
Pcinski”, in the monastery of “Joachim
Osogovski”, in the monastery of Treskavec,
in the monastery Zrze, in the monastery
Paneteljmon, in the monastery in Slepce “St.
John Preteca”, in the monastery “St. Atanasij”,
in “St. Sophia” and many others.

The rewriting of handwritings and
translations of books at the time was
considered for monk accomplishment. In our
middle age period handwritings were created
that were very divertive by their topics, which
were an expression of a really fertile literary
activity. Choosing between the possibility
and the eternal, the material and the spiritual.
the monks impeccably found the way to the
spirituality and the immortality. The proof for
that were the temples, preserved during their
millennium existence.

градени во различни периоди, во
целост се сочувани и денес. Изградени
на непристапни места, далеку од очите
на луѓето, сокриени и во тишина
опстојуваат монашките заедници.
Монасите прават подвиг по трагање
по вистинското богопознание и во
манастирот „Св. Јован Бигорски“, во
лесновскиот манастир „Св. Архангел
Михаил“, во Марковиот манастир
„Св. Димитар“, во манастирот „Св.
Прохор Пчињски“, во манастирот „Св.
Јоаким Осоговски“, во манастирот
„Трескавец“, во манастирот „Зрзе“,
во манастирот „Св. Пантелејмон“,
во слепченскиот манастир „Св.
Јован Претеча“, во манастирот „Св.
Атанасиј“, во „Св. Софија“ и во многу
други. Препишувањето на ракописи
и преведувањето книги на времето се
сметало за монашки подвиг. Во нашето
средновековие се создале ракописи
коишто биле мошне разновидни по
својата тематика, што е одраз на една
навистина плодотворна книжевна
дејност. Избирајќи меѓу минливото и
вечното, материјалното и духовното,
монасите непогрешливо го наоѓале
патот кон духовноста и бесмртноста.
Доказ за тоа биле храмовите коишто
тие ги сочувале во текот на нивното
милениумско постоење.

Sts. Cyril and Methodius
- creators of the Slavic
literacy and literature

The roots of the Macedonian cultural
history, where the librarianship is included
as one of the most important cultural and
educational branches, are set into the work
of the Thessaloniki brothers Cyril and
Methodius. They gave the fi rst literacy and
the fi rst books to the Slavs and by that they
put the fi rst foundations of the librarian
works in other Slavic countries as well as in
Macedonia.

St. Clement and Naoum Ohridski,
- the fi rst creators of the Slavic
literary funds and the monastery

libraries in Ohrid literary
center, i .e in Macedonia

The Ohrid literary centre represented
the fi rst Slavic literary center, where the
students of Cyril and Methodius, Clement and
Naoum started their educational and literary
activity. They set the foundations of so called
Ohrid literary school. As well as the other
schools the Ohrid literary school had its own
representatives, leaders. Those were Clement

св. Кирил и Методиј
- создавачи на словенската
писменост и книжевност

Корените на македонската културна
историја, во која влегува и библиотекарството,
како една од најважните културно-просветни
гранки, поставени се во делото на солунските
браќа Кирил и Методиј. Тие на словенскиот
народ му ја дадоа првата писменост и првите
книги, a со тоа ги поставија и основите на
библиотекарското дело, како во другите
словенски земји, така и во Македонија.

св. Климент и Наум Охридски
- први создавачи на словенски

книжни фондови
и манастирски библиотеки

во Охридскиот книжевен
центар, т.е. во Македонија

Охридскиот книжевен центар
претставува прво словенско книжевно
жариште каде што учениците на Кирил и
Методиј, Климент и Наум, ја почнаа својата
просветителска и книжевна дејност. Тие
ги поставија основите на таканаречената
Охридска книжевна школа. Како и другите
школи, така и Охридската книжевна школа
има свои претставници, предводници. Тоа

and Naoum Ohridski.
In Ohrid literary center that is in the work

of Clement and Naoum laid the foundations
not only of the Macedonian literature, but
also of the Macedonian librarian

work. Their literary work actually created

the fi rst original Slavic literary fund in the
middle age monastery and church libraries

APOSTLE WORK OF THE
HOLY BROTHERS

CYRIL AND METHODIUS

At the beginning of IX century there
had been created a solid base for wider and
more organized missionary activity among
the Macedonian Slavs. At that period, the
Byzantium Empire lived its new blossom
on cultural and education plan, so that wave
splashed also the cities that were further that
Czar grad especially, Thessaloniki. In the
fi rst decades of IX century in Thessaloniki
the family of high clerk of the czar authority
assistant of the Byzantium strategist of
Thessaloniki and the area of Thessaloniki
lived. The name of this clerk was Lav by
nationally Greek, whose wife was a Slav,
Maria. The family had many children, but
only the name of the oldest Methodius and

се Климент и Наум Охридски.
Во Охридскиот книжевен центар,

поточно во делото на Климент и Наум,
лежат основите не само на македонската
книжевност туку и македонското
библиотекарско дело. Нивните книжевни
творби всушност го сочинуваат првиот
оригинален словенски книжен фонд во
средновековните македонски манастирски
и црковни библиотеки.

АПОСТОЛСКОТО ДЕЛО
НА СВЕТИТЕ БРАЌА
КИРИЛ И МЕТОДИЈ

Во почетокот на IX век била веќе
подготвена солидна основа за поширока
и поорганизирана мисионерска активност
меѓу македонските Словени. Во тоа време
Византиската империја доживеала нов
расцут на културен и просветен план,
па овој бран ги заплиснал и градовите
што биле оддалечени од Цариград,
посебно Солун. Во првите децении на
IX век во Солун живеело семејството
на висок службеник на царската власт,
помошник на византискиот стратег на
Солун и солунската област. Името на
овој службеник е Лав, по народност Грк,
чија сопруга била Словенка, Марија.
Семејството имало повеќе деца, но се

the youngest Konstantin are mentioned. It
was not even mentioned the secular name
of Methodius who got this name after his
admittance in the monk order.

St. Cyril and Methodius
Св. Кирил и Методиј

The holy parents sent their children since
their earliest childhood to the Christian study,
trying to help them use the holy Christian
truths in their lives. Constantine since his

спомнуваат само имињата на најстариот -
Методиј и најмалиот Константин, дури не
се спомнува ни световното име на Методиј,
кој ова име го добил при замонашувањето.

Побожните родители ги упатувале
своите рожби уште од најраното детство
во христијанското учење, трудејќи се да им
помогнат да ги применуваат возвишените
христијански вистини во својот живот.
Константин уште од својата рана младост
се занимавал со списите на свети Григориј
Назијанзин и на Дионисиј Ареопагитски.
Татко му го испратил во Цариград да
го продолжи своето образование во
императорското Магнаурско училиште,
каде, освен богословските науки, се
изучувале и граматика, аритметика,
географија, астрономија, музика, поезија,
реторика. Покрај овие науки Константин
учел и јазици - латински, еврејски и
сириски. Меѓу другите негови големи и
славни професори бил и Фотиј, најголемиот
полемичар и дипломат, кој подоцна бил
избран за цариградски патријарх. Откако
го завршил своето високо образование,
Константин бил назначен за библиотекар
при црквата „Света Софија“, а потоа бил
поставен за професор по филозофија во
училиштето што го завршил. Тогаш го
добил името Константин Филозоф.

Што се однесува до Методиј, постојат

early youth was involved in the lists of
Saint Gregory Nazijanzin and Dionysus
Areopagistski. His father sent him to Czar
grad to continue his education in the Emporia
Magnaure school, where beside the religious
sciences, they studied grammar, arithmetic,
geography, astronomy, music, poetry,
rhetoric. Beside these sciences, Constantine
studied languages, Latin, Jewish and Syrian.
Among, his great and glorious teachers was
Fotij the largest polemic and diplomat, who
later was elected for a patriarch. After he had
fi nished his higher education, Constantine
was appointed for a librarian at the church
“Saint Sophia” and later he was appointed
for a teacher of philosophy at the school that
he had fi nished. Then, he received the name
Constantine philosopher.

When we talk about Methodius there are
many poor sources according to which he got
world education and he dedicated himself
to the state and military service. He was
gifted with Christian benevolent life, state
and military capabilities. Later, he managed
with the area of Bregalnica and contributed
for the baptizing of the Slavs in that part
of Macedonia. For this success his brother
Konstantin had special contribution.

The missionary activity of the holy brothers
among the Macedonian Slavs especially

мошне оскудни извори, според кои тој
се здобил со светско образование и се
посветил на државна и воена служба. Бил
надарен со христијански добродетелен
живот и државнички и воени способности.
Подолго време управувал со Брегалничката
област и придонесол за покрстувањето
на Словените во тој дел на Македонија.
За овој успех бил особено заслужен и
неговиот брат Константин.

Мисионерската дејност на светите
браќа меѓу македонските Словени, посебно
создавањето на словенската азбука е
забележана во житието на свети Наум.
Ова му претходело на преведувањето на
светите книги на јазикот на македонските
Словени од Солунско и на мисионерското
дело меѓу западните Словени во Моравија.

Извесно време пред својата
мисионерска дејност, светите браќа
се повлекле во манастирот Полихрон
на малоазиската планина Олимп, каде
всушност конечно се подготвиле за
своето епохално мисионерско дело.
Манастирското самување го прекинале
двапати кога биле испраќани од
византиската власт и од цариградскиот
патријарх во мисии меѓу Сарацените и
Хазарите. Овие мисии ги извршиле со
голем успех.

Ростислав, кнезот на Велика

for the creation of the Slavic alphabet was
noted in the hagiography of Saint Naoum.
This preceded to the translation of the holy
books into the language of the Macedonian
Slavs from the region of Thessaloniki and the
missionary work among the western Slavs in
Moravia.

Certain time before their missionary
activity, the holy brothers were withdrawn
in the monastery Polihron on the small Asian
mountain Olympus, where actually they
were prepared for their epochal missionary
work. The monastery loneliness they stopped
twice when they were sent by the Byzantium
authority and by the Czar grad patriarch to the
missions among the Saracens and Hazards.
They fi nished these missions with great
success.

Rotislav the prince of Great Moravia
sent an appeal to the Byzantium emperor
Michel III to sent an episcope and a teacher
who would explain in their language, the true
Christian religion. The choice fell on the holy
brothers. They were almost prepared for this
mission as well, because the largest number
of the holy books they had already

translated into Slavic language. They
elected decent students and assistants and
went to Moravia. They were greeted with
huge joy and great honors. Soon after that
they opened a school, where they prepared

Моравија, испратил молба до византискиот
император Михаил III овој да испрати
„епископ и учител, кој ќе им ја објаснува
на нивен јазик вистинската христијанска
вера“. Изборот паднал на светите браќа.
Тие биле речиси подготвени и за оваа
мисија, зашто голем број од светите книги
веќе ги превеле на словенски јазик. Тие
избрале достојни ученици и помошници и
тргнале во Моравија. Таму биле пречекани
со голема радост и со големи почести.
Набргу потоа отвориле училиште, во кое ги
подготвувале идните свештенослужители
и учители за западните словенски народи.
Тука наишле на голем отпор од германски
свештеници кои ги обвинувале за ерес.
Биле принудени да отидат во Рим и да го
докажат своето правоверие. Во Рим биле
примени со големи почести од папата
Адријан II. Тој ги одобрил словенските
богослужбени книги и наредил да бидат
поставени во олтарот на црквата „Санта
Марија Маџоре“ и богослужби да се
вршат на словенски јазик во три римски
цркви. Кирил во Рим тешко се разболел
и починал на 14 февруари 869 година.
Методиј епохалното мисионерско дело
меѓу западните Словени го продолжува
сам со помош на своите ученици, кои во
Рим биле ракоположени во свештенички
чин. Непријателството од германските

the future priests and teachers for the Western
Slavic people. There they found a great
resistance by the German priests who blamed
them for heresy. They were forced to go to
Rome to prove their true religion. In Rome
they were accepted with great honors by the
pope Adrian II. He approved the Slavic holy
books and ordered to be put them in the altar
of the church “Santa Maria Majore” and to
be performed services in Slavic language
in three Roman states. Cyril in Rome got
seriously ill and died on 14th February 869.
Methodius, the epochal missionary work
among the Western Slavs, continued alone
with the help of his students, who in Rome
received the priest rank. The hostility of the
German priests did not stop. Tired from his
efforts and tortures, St. Methodius died in
Nitra in 885. His students suffered severe
tortures and persecution. Some of them were
sold as slaves.

The work of the holy brothers after the
death of St. Methodius was in a huge crisis,
but thanks to their most gifted students – St.
Clement and St. Naoum, the Ohrid saints
and miracle workers, teachers and educators,
following their missionary method, which
wanted to announce the God’s truth for the
new people, respecting their cultural identity,
remained life pattern for the Holy church and
for the missioners of all time.

свештеници не престанувало. Истоштен
од напори и измачувања, св. Методиј
починал во Нитра, во 885 година. Неговите
ученици биле подложени на измачување и
прогон. Некои од нив биле распродадени
како робови.

Делото на светите браќа по смртта
на св. Методиј паднало во голема криза,
но благодарение на нивните најдаровити
ученици - св. Климент и св. Наум,
охридските светители и чудотворци,
учители и просветители, ползувајќи се со
својот мисионерски метод, што имал за цел
да им ја објави Божјата вистина на новите
народи, почитувајќи ја нивната културна
самобитност, останал жив образец за
Светата црква и за мисионерите на сите
времиња.

Иако биле византијци по култура,
светите браќа Кирил и Методиј успеале да
станат апостоли на Словените. Тие сакале
да му служат на доброто на словенските
народи и на единството на Универзалната
црква. За овие и вакви свои заслуги, во
своето апостолско послание Егрегиае
Виртутис, папата Јован Павле II на 31
декември 1980 година ги прогласи за
сопокровители на Европа, чиј покровител
е св. Бенедикт, прогласен од папата Павле
VI на 26 октомври 1964 година.

Although, they were Byzantium by their
culture, the holy brothers Cyril and Methodius
managed to became Slavic apostles. They
wanted to serve for the good of the Slavic
people and the unity of the universal church.
For these and such benefi ts in their apostle
epistle Egregiae Virtutis, the pope John Paul
II on 31st December 1980 announced them
for patrons of Europe, whose patron is St.
Benedict proclaimed by the pope Paul VI on
26th October 1964.

The position of
Cyril and Methodius’ students

after the death of their
eachers Cyril and Methodius

After the death of the Slavic teacher
Methodius in Moravia, there had been
severe fi ghting among the students of the
holy brothers Cyril and Methodius and the
German priests who were superior. The battle
won the German priests when they address
the Holiness to judge who was right and
who was not. The holiness admitted that he
did not know well the Christian science and
suggested decision in a weird way, i. e he
would give the right to that idea that would
act according to the traditional religious
court and the religious court represented a
weird competition and that was the one who

Положбата на
Кирило-Методиевите ученици

no смртта на нивните
учители Кирил и Методиј

По смртта на словенскиот учител
Методиј, во Моравија настанала жестока
борба меѓу учениците на солунските
браќа Кирил и Методиј и германските
свештеници, кои биле надмоќни. Битката
ја добиле германските свештеници, кога се
обратиле до Светополк да пресуди кој е во
право, а кој не е. Светополк признал дека
не му е добро позната Христовата наука и
им предложил решение на прашањето на
еден чуден начин, т.е. тој ќе и даде право
на онаа страна што ќе постапи според
традиционалниот божји суд, а божјиот
суд всушност претставувал еден чуден
натпревар, а тоа било кои од двете спротивни
страни прв ќе изјави дека правилно
верува, нему ќе му се додели правдата.
Во тој чудесен трик Климент и Горазд
не можеле брзо да се снајдат, а и нивната
верска сериозност не им дозволувала некој
физички натпревар. Но Германците и
Латините токму овде ја покажале својата
вештина, уште неизговорени последните
зборови од Светополк се заколнале и така
ја однеле својата нечесна победа. Од тој
момент учениците на Кирил и Методиј,

would announce from the both opposed sides
that he believed correctly, he would be the
winner. In that miraculous trick Clement
and Gorazd could not act quickly and their
religious seriousness did not allow physical
competition. But, there the German and the
Latin showed their skills, so the last words by
the Holiness were not said, they sworn and
they took their dishonored victory. From that
moment, the students of Cyril and Methodius
as well as their followers lost all the rights
for their own organization. They had to obey
the German and the Latin priests. Who
disobeyed them he would have to be judged.
So the best students of Cyril and Methodius,
Clement and Gorazd did not want to give up
from their Slavic church, they were chained
and thrown to jail. They had been tortured as
some other Slavic cultural and educational
church leaders and some of them were sold as
slaves in Venice and the others were brutally
expelled .

One part of those who were expelled came
to the river Danube, Belgrade where they were
sent to the Bulgarian prince Boris in Preslav.
Among the students who came to prince
Boris were Clement, Naoum and Angelarij.
Boris accepted them with delightness because
he had the necessity of such students, i.e he
wanted to impose his infl uence in the Western
parts, i.e in Macedonia.

како и нивните приврзаници, ги изгубиле
сите права на сопствена организација. Тие
морале да им се покоруваат на германските
и латинските свештеници. Кој не сакал
да ги слуша, паѓал под нивниот суд. Така
најдобрите Кирило-Методиеви ученици,
Климент и Горазд, бидејќи не сакале да
се откажат од својата словенска црква, ги
оковале во железо и ги фрлиле во затвор.
Врз нив биле вршени разни тортури,
како и врз други словенски културно-
просветни и црковни дејци од кои некои
биле продавани како робови во Венеција, а
други брутално протерани преку граница.
Еден дел од тие што биле протерани преку
граница се спуштиле по реката Дунав и
дошле во Белград, од каде биле испратени
кај бугарскиот кнез Борис во Преслав.
Меѓу учениците што дошле кај кнез Борис
познати се Климент, Наум и Ангелариј.
Борис со восхит ги примил, зашто имал
потреба од такви ученици, т.е. сакал да
го прошири своето влијание во западните
делови, поточно во Македонија.

Откако добро се одмориле, Климент
бил испратен во Македонија, во областа
Кутмичевица, што се наоѓа некаде меѓу
Охрид, Девол и Главеница. Наум извесно
време останал во Преслав, а потоа и тој
дошол во Македонија. Ангелариј, уморен
од долгите патувања и прогони, умрел.

After they had a good rest, Clement was
sent to Macedonia in the area Kutmicevica,
which is somewhere between Ohrid, Devol
and Glavenica. Naoum for a certain period
stayed in Preslav and then he came to
Macedonia. Angelarij died tired by the long
trips and prosecutions .

Clement Ohridski
- life and work

For the Macedonian and general
Slavic culture and education, it is of huge
importance the literary and educational
activity of Clement Ohridski in Macedonia.
He was one of the direct students of the
Thessaloniki brothers Cyril and Methodius
and the most faithful follower of their work.
For the life and work of Clement Ohridski
mainly we learn from the Spacious Clement’s
Hagiography written in Greek by Teofi lakt
Ohridski (XI-XII) and the Short Hagiography
of the Ohrid archbishop Dimitrija Homtjan
and that is written in Greek about 300 years
after the death of Clement, as well as the
Slavic hagiographies of Naoum Ohrdiski,
written most probably by the students of
Clement and Naoum Ohridski.

From these hagiographies, we can not
concretely fi nd out biographical data. It was

Климент Охридски
- живот и дело

За македонската и општословенска
култура и просвета од огромна важност е
книжевната и просветителска дејност на
Климент Охридски во Македонија. Тој е
еден од директните ученици на солунските
браќа Кирил и Методиј и најдоследен
продолжувач на нивното дело. За животот
и работата на Климент Охридски, главно
дознавме од Пространото Климентово
житие напишано на грчки јазик од
Теофилакт Охридски (XI — XII в.) и
Краткото житие на охридскиот архиепископ
Димитрија Хомтјан, и тоа напишано на
грчки јазик, околу 300 години по смртта
на Климент, како и словенските житија на
Наум Охридски, пишувани најверојатно од
учениците на Климент и Наум Охридски.

Од овие житија многу малку може да се

дознаат конкретните биографски податоци.
Се мисли дека е роден околу 830 - 840
година. Што се однесува до родното место
и на кој народ му припаѓа Климент, исто
така, е спорно. Едни мислат дека родното
место му е во Моравија, други во Бугарија,
Грција, Македонија. Најверодостојна
и најподдржана е претпоставката дека

thought that he was born around 830-840. It
is questionable the place of his birth. From
one side it was thought that it was somewhere

St.Clement / Св. Климент

in Moravia and others think that it was in
Bulgaria, Greece, Macedonia. The most
probable and the most supported is the
presumption that he was from Macedonia
and the birth place was Ohrid. Referring to

Климент произлегол од македонската
земја, а родното место му е Охрид. Што се
однесува до прашањето за роднините на
Климент, постои мислење дека Климент
му е брат на Наум. До тоа мислење се
доаѓа од таму што во словенското Наумово
житие, Климент се нарекува брат Наумов.
Тоа „брат“ може да се однесува по црковна
линија или по просветителското дело
на кое работеле заедно во Македонија.
X. Поленаковиќ верува дека Климент
му е роден брат на Наум. Се мисли дека
Климент учествувал во мисијата што
солунските браќа ја воделе кај Хазарите
859 - 861 година. Потоа заедно со Наум и
некои други Кирило-Методиеви ученици
заминале на познатата Моравска мисија.
Теофилакт опширно пишува во своето
житие за приемот на Кирил и Методиј
кај папата во Рим, на кој присуствувал
и Климент, кога бил ракоположен за
свештеник.

За нас од особен интерес е престојот
на Климент во Македонија, по неговото
прогонување од Моравија. После жестоките
прогони на Кирило-Методиевите ученици
од Моравија, една група на чело со
Климент нашла засолниште кај бугарскиот
кнез Борис и по директива на Борис при
крајот на IX век Климент бил испратен во
својата татковина Македонија, поточно во

the question about his relatives, there is an
opinion that Clement is Naoum’s brother. It
was concluded like that because in the Slavic
Naoum’s hagiography, Clement was named
as brother of Naoum. That “brother” can also
mean by religious line or by the educational
work that they both worked in Macedonia.
H.Polenakovik believed that Clement was a
real brother of Naoum. It was thought that
Clement participated in the mission that
the holy brothers had at the Hazards 859-
861. Then together with Noum and some
others Cyril and Methodius students went
on the famous Moravia mission. Teofi lakt
widely wrote in his hagiography for the
reception of Cyril and Methodius at the
pope in Rome where Clement participated
and when he was ordained for a priest.

It is of special interest for us the stay of
Clement in Macedonia after his expel from
Moravia. After severe persecution of Cyril
and Methodius students from Moravia, one
group leaded by Clement found shelter at the
Bulgarian prince Boris and by directive of
Boris at the end of IX century, Clement was
sent to his fatherland Macedonia, precisely
in Kutmicevica, where he developed his
wider teaching, writing and church activity.
In Teofi lakt’s spacious Clement hagiography
it was told in details for Clement as a teacher
in Kutmicevica, as well as an episcope in

Кутмичевица, каде што ја развил својата
широка учителска, писателска и црковна
дејност. Во Теофилактовото пространо
Климентово житие опширно се кажува
за Климент како учител во Кутмичевица,
како и епископ во Дрембица и Велика.
Во науката сè уште не е точно утврдено
каде се наоѓаат овие места, скоро сите
претпоставки се насочени кон Охридско,
т.е. на тромеѓето меѓу Македонија,
Албанија и Грција. Во Македонија Климент
останал сè до неговата смрт, во 916 година.

Делото на Климент може да се
разгледува од неколку аспекти и тоа
како народен учител, писател и црковен
проповедник - ширител на христијанската
вера во Македонија. Разгледувајќи го
просветителското дело на Климент, може
да се рече дека тој е основоположник на
културата и просветата во Македонија.

Теофилакт во своето Пространо
Климентово житие вели дека Климент
имал 3 500 ученици. Оваа број¬ка е
огромна и за денешни услови. Секако
дека една ваква просветителска акција
барала голем напор, што Климент го
внесувал со деноноќна работа, или како
што вели Теофилакт: „ ...Ние никогаш не
го видовме да е безработен, туку тој ги
учеше децата на разни начини - на едни
им ги покажуваше формите на буквите,

Drembica and Velika. In the science it was
not yet precisely confi rmed where these
places were but, almost all prepositions
are directed to Ohrid, that is the triangle
between Macedonia, Albania and Greece. In
Macedonia he remained till his death in 916.

The work of Clement can be seen from
several aspects and that is as a national teacher,
writer and church preacher –spreader of the
Christian religion in Macedonia. Discussing
the work of Clement, it could be said that he
is the founder of the culture and the education
in Macedonia.

Teofi lakt in his spacious Clement
hagiography said that Clement had 3500
students. This number is huge and for current
conditions. Surely, such educational action
requested great effort, so Clement worked
day and night or as Teofi lakt said: …“We
never saw that he was with no work, but that
he studied children in different ways- he
showed the forms of the letters to one side
and to the others he explained the sense of the
written and to third he lead their hands to
write. So, Clement working in his own way
he made literate about 3500 students which
is his own record not only for that time but
even for today. Clement worked sometimes
two things at the same time and he taught
the students on some knowledge and wrote.
Clement some of his students he appointed

на други им ја објаснуваше смислата
на напишаното, а на трети им ги водеше
рацете за да пишуваат...“ Така Климент,
работејќи на овој начин описменил околу,
3500 ученици, што претставува своевиден
рекорд, не само за тоа време, туку и за
денешно. Климент работел понекогаш и по
две работи наеднаш, и ги учел учениците
на некакво знаење и пишувал. Климент
некои од своите ученици ги поставувал
за четци, други за подѓакони, ѓакони и
свештеници. Откако ќе ги описменел и
ќе им ја откриел тајната на науката, ги
распоредувал по области со цел тие да го
продолжат просветителското дело. На тој
начин Климентовата школа, што некои ја
нарекувале универзитет, станала расадник
на словенската култура и просвета.

Климент не само што ги учел своите
ученици да пишуваат и читаат, т.е. да
ја љубат книгата туку тој ги подучувал
луѓето во практичниот живот, т.е. како се
расадуваат дрвцата, за плодородието и
др. Така, според Теофилакт, неуморниот
учител работел цели седум години, а во
осмата година од неговата работа умрел
кнез Борис, а на негово место дошол
Симеон, кој трудољубивиот учител го
назначил за епископ на Дрембица и Велика.
Како за Кутмичевица така и за Дрембица
и Велика во науката сè уште не е точно

for deacons and priests. After he had made
literate and they discovered the secret of
science, he distributed them by areas in order
to continue the educational work. In that
way the Clement’s school that some named
it university, became a center of the Slavic
culture and education.

Clement not only that he taught his
students to write and read, he also taught
them to love the book, he taught them in the
practical life that is how to transplant trees for
the fruits and etc. So, according to Teofi lakt
the tireless teacher worked whole seven years
and in the eighth year from his work the prince
Boris died and on his position came Simeon,
who appointed the hardworking teacher for
an episcope of Drembica and Velika. As for
Kutmicevica, so for Drembica and Velika in
the science it was not correctly defi ned where
they were. There are opinions that the Velika
eparchy was in central Macedonia exactly
around Debarca, Kicevo, Polot and the region
of the river Treska which upper fl ow today is
named as Velika. After he had been appointed
for an episcope, his teacher’s position in
Kutmicevica was taken by Naoum in 893

Simeon sent Naoum to his brother Clement
to help him in his work that is to continue his
educational work in Macedonia. So the both

одредено каде се наоѓаат. Преовладуваат
мислења дека Величката епископија се
наоѓала во централна Македонија, поточно
околу Дебарца, Кичево, Полог и областа
на реката Треска, која во горниот тек и
денес се вика Велика. Откако Климент бил
назначен за епископ, неговото учителско
место во Кутмичевица го зазеде Наум во
893 година. Симеон го испратил Наум
кај својот „брат“ Климент да му помогне
во работата, односно да го продолжи
просветителското дело во Македонија. Така
двајцата културно-просветни апостоли се
овенчаа со епитетот народни учители и
просветители словенски, т.е. македонски.

Книжевната дејност
на Климент Охридски

Климент Охридски е еден од
најплодните средновековни писатели, чие
дело долго време не ú беше познато на
науката. Дури во четириесеттите години на
минатиот век, бил откриен еден ракопис
од 12 - 13 век кога и почна активно да се
бара и проучува богатото Климентово
книжевно дело. Како плод на долгото
проучување денес можат да се најдат 15
творби напишани од Климент. Поголем
е бројот, околу 40, на средновековните
текстови пишувани на словенски јазик, кои

cultural educational apostles were crowned
with the epithet national teachers and Slavic
educators i.e. Macedonian.

The literary activity
of Clement Ohrdiski

Clement Ohrdiski is one of the most
fertile middle age writers whose work was
not known to the science for a long time.
In the fortieth years of the last century one
handwriting was discovered from 12th -13th
century, when it was actively started to be
searched the rich Clement literary work. As a
fruit of that long research today can be found
15 works by Clement. The number is larger
around 40 of the middle age texts written
in Slavic language which were attributed
to Clement on basis of the analyses of the
stylistic and the content characteristics.

The promoted researcher prof H.
Polenakovik in his own study for Clement
Ohridski divided the literary work of Clement
into two groups: work of Clement signed
with his name and work for which it is
presumed that are his and were not signed
with his name. Then, according to the content
he divided them into several groups: Sermons
dedicated to Jesus Christ, works where the
mother of Jesus Christ is celebrated –Virgin

му се препишуваат на Климент врз основа
на анализата на стилските и содржинските
карактеристики.

Св. Пантелејмон, Охрид
St. Pantelejmon, Ohrid

Истакнатиот научен работник проф. X.
Поленаковиќ во својата студија за Климент
Охридски, книжевните дела на Клммент
ги подели на две групи: дела на Климент
потпишани со неговото име и дела кои се
претпоставува дека се Климентови, а не се
потпишани со неговото име. Потоа според
содржината ги подели на неколку групи
и тоа: слова посветени на Исуса Христа,
творби во кои се слави мајката на Исуса
Христа - Богородица, дела посветени на
Јован Крстител, дела за разни пророци
и апостоли, слова за прославување
на споменот на маченици, творби за

Mary, works dedicated to John the baptizer,
work for different prophets and apostles,
sermons for celebration of the memory for
martyrs, works for the reformation fathers
and bodiless and bloodless life and praise and
teachings.

From the above qualifi cation it was
specially separated the top creation of Clement
Ohridski, The Praise of the holy father and
Slavic teacher Cyril the philosopher. In this
work it was presented the endless love to his
teacher Cyril –creator of the Slavic literacy
and literature.

Surely, the number of these works that are
attributed to Clement who is not completely
explored because different researchers
constantly widen that number with new
discoveries and presumptions.

The reading and the spreading
of Clement work

Clement wrote a great number of literary
work which represents basic spiritual food
for the people. All these works are collected
on one place which make one small library.
It was imposed the question where and
when they were read and spread, taking into
consideration the fact that the multiplication
of the works in that time was really hard,
although there were great number of literary

преподобните отци и бестелесниот и
бескрвен живот и похвали и поученија.

Од горната класификација посебно
се одделува врвната творба на Климент
Охридски, Похвала блаженога отца нашего
и учителја словенскаго Кирила Философа.

Во оваа творба се изнесува бескрајната
љубов кон својот учител Кирил - создавачот
на словенската писменост и книжевност.

Секако дека бројот на оние творби
што му се припишуваат на Климент не е
целосно исцрпен, бидејќи разни научни
работници постојано го прошируваат тој
број со нови откритија и претпоставки.

Читањето и ширењето
на Климентовите дела

Климент напишал доста голем број
книжевни дела кои претставуваат основна
духовна храна за народот. Сите дела
собрани на едно место сочинуваат една
цела мала библиотека. Се наметнува
прашањето каде и како се читани и ширени
овие дела, имајќи го предвид фактот дека
умножувањето на делата во тоа време било
доста тешко, иако имало доста писмени
препишувачи, сепак не биле во можност да
ги препишуваат во толкав број примероци
за да ги рашират по сите места. Поради тоа

rewriters, still they were not in a position to
rewrite in such number of samples and to
spread then in all these places. Because of that
they were preserved and read in certain places
that is in the monasteries.

Offi cial Menaion of February,
middle of XIV century

Службен минеј за Февруари, средина
на XIV век

It was known that Clement before he
became an episcope of Velika he built his own

тие се чувале и читале во одредени места,
т.е. во манастирите.

Познато е дека Климент уште пред да
стане епископ Велички, го изградил својот
манастир во Охрид, што го посветил на
Св. Пантелејмон. Освен овој манастир
изградил и друга црква која подоцна била
претворена во катедрална црква, така што
во времето на Климент Охридски во Охрид
имало три цркви од кои две изградил
Климент. Секако дека во овие цркви и
манастири Климент заедно со своите
блиски соработници, верници и ученици
го поминувал поголемиот дел од времето
и овде неговите дела се пишувани, читани
и ширени, т.е. препишувани од неговите
ученици. Подоцна, бројот на црквите и
манастирите во Македонија се зголемил,
така што тие станаа главни културно-
просветни центри каде луѓето доаѓале во
допир со книгата.

При крајот на Теофилактовото житие

за Климент, се кажува како Климент
„ја снабдил црквата со песни слични на
псалмите“. Овие песни биле составени
„за мнозина од светиите“, а вториот дел од
нив, по својот карактер биле „молитвени
и благодарствени“, со овие песни ги
„трогнувал душите“, на верниците. Овие
песни се пееле или хорски или еден читал,

monastery in Ohrid that he dedicated to St.
Pantelejmon. Beside, this monastery he built
another church which later it was transferred
into a cathedral, so in the period of Clement
Ohrdiski in Ohrid there were three churches
out of which two were built by Clement.
Surely, in these churches and monasteries
Clement together with his close associates,
believers and students passed the largest part
of his time and here his works were written,
read and spread, that is rewritten by his
students. Later the number of churches and
monasteries increased, so they became main,
cultural, educational centers where people
came in touch with the book.

At the end of Teofi lakt hagiography
for Clement, it was shown that Clement
provided the church with songs similar to
psalms. These songs were made for the largest
number of the holy saints and the second part
of them by their character were prayers
and eloquent with these songs he touched
the souls of the believers. These songs were
sung in a choir or read by one that sang and
the others listened. That way of transferring
of the written word was preserved for a long
time. It was familiar that Macedonian reading
halls in 19th century, due to shortage of
books and newspapers one read ( usually the
teacher or the authorized for the reading hall)
and the others listened.

т.е. пеел, а другите слушале. Тој начин
на пренесување на напишаниот збор се
задржал доста долго. Познато е дека и
во македонските читалишта во 19 век, во
недостиг на книги и весници, еден читал
(обично учителот или претпоставениот на
читалната), а другите слушале.

Читањето и воспевањето на Христовата
вера се извршувало на определени места,
а тоа се црквите и манастирите, кои
претставувале еден вид читални. Тие
низ вековите одиграле пресудна улога
при културно-просветното издигнување
на македонскиот народ. Црквите и
манастирите во Македонија биле главните
жаришта каде се препишувале и ширеле не
само Климентовите творби туку сите други
црквени дела кои претставувале главна
и единствена лектира на македонскиот
човек, сè до 19 век, кога се појавиле
делата на македонските преродбеници и
просветители,

Co отворањето на првите цркви и
манастири од страна на Климент и Наум во
Охрид, како и исполнувањето на истите со
оригинални и преведени дела, се поставија
основите на црковно-манастирските
библиотеки во Македонија.

The reading and the blessing of the
Christianity was made in certain places and
those were the churches and the monasteries
which represented a type of reading halls.
They played a crucial role through the
centuries for the cultural and educational
raising of the Macedonian people. The
churches and monasteries in Macedonia were
the main centers where they were rewritten
and spread not only the works of Clement, but
all other religious works which represented
main and the only reading for the Macedonian
people until the 19th century when the work
of the Macedonian reformers and educators
appeared.

With the opening of the fi rst churches
and monasteries by Clement and Naoum in
Ohrid as well as with the fulfi llment of the
same with the original and translated works,
appeared the base of the religious monastery
libraries in Macedonia

Naoum Ohridski
- life and work

The second representative of the
Ohrid literary center is Naoum Ohrdiski, who
contributed for the speeding of the Slavic
book in Macedonia. When we are talking
for Clement we also say a lot of works for
Naoum, because their life path and activity St.

Наум Охридски
- живот и дело

Вториот претставник на охридскиот
книжевен центар е Наум Охридски кој
придонесе за ширењето на словенската
книга во Македонија. Зборувајќи за
Климент многу работи кажуваат и за Наум,
бидејќи нивниот животен пат и дејност се
одликуваат со заеднички белези. Како за
Климент така и за Наум нема конкретни
биографски податоци каде и кога е роден.
Постојат сериозни верувања дека Наум
и Климент се родени браќа. Ако се земе
тоа за точно, тогаш сите искажувања за
потеклото на Климент би можеле да се
однесуваат и за Наум.

Како за Климент така и за Наум
постојат две житија во кои меѓу другото се
кажува дека ги придружувал словенските
учители Кирил и Методиј во Моравската
мисија. За време на престојот во Рим кај
папата, заедно со Кирил и Методиј се
наоѓале и нивните поблиски ученици,
меѓу кои и Наум. Во Рим папата Адријан
ги ракоположил Климент и Наум. Проф.
X. Поленаковиќ смета дека Климент и
Наум како поистакнати ученици биле
ракоположени за презвитери.

St. Naoum / Св. Наум

were signifi ed with common marks. As
for Clement also for Naoum there were no
concrete biographical data for the date and
place of his birth. There were some serious
beliefs that Naoum and Clement were born
brothers. If we take that for true, then all
statements for the origin of Clement could
refer to Naoum also.

По смртта на Методија, настанале
жестоки прогони на Кирило-Методиевите
ученици меѓу кои и Климент и Наум, и така
прогонети се нашле во дворот на бугарскиот
кнез Борис, кој ги распоредил Климента
во Кутмичевица, а Наума во Преслав.
Така Климент ја отвори страницата на
Охридскиот книжевен центар, а Наум на
Преславскиот. По кус период во Преслав,
Наум бил испратен во толку саканото,
родно место Охрид, т.е. Кутмичевица за
да го замени Климент. Така во 893 година,
Климент го зазел епископското место,
а Наум станал учител - продолжувач на
културно-просветното дело во Македонија,
со не помала упорност и работливост од
својот претходник Климент.

И Наум деноноќно работел на
културно-просветното поле во Македонија,
издигнувајќи се како втор главен
претставник во Охридскиот книжевен
центар. Постојат оправдани мислења дека
Наум покрај учителската дејност, се бавел
и со книжевна дејност. Но за жал денес не
е позната ниту една творба потпишана со
името на Наум. Можеби од скромност или
друга причина никаде не си го ставил името,
иако според зборовите на Константин
Брегалнички се вели дека поттик да го
напише Поучителното евангелие му дал
Наум. Оттука доаѓа и помислата дека

Both for Clement and for Naoum there
were gospels among which it was said that
they accompanied the Slavic teachers Cyril
and Methodius in their mission in Moravia.
During their stay in Rome at the pope together
with Cyril and Methodius there were also their
closer students among who was Naoum. In
Rome Adrian ordained Clement and Naoum.
Prof.H Polenakovik considered that Clement
and Naoum as more distinguished students
were ordained for presbyter.

After the death of Methodius three
were severe prosecutions of the Cyril and
Methodius students among whom were
Clement and Naoum and expelled, they found
themselves on the court of the Bulgarian prince
Boris who sent Clement to Kutmicevica and
Naoum to Preslav. So, Clement opened the
Ohrid Literary Center and Naoum the center
in Preslav. After a short period in Preslav,
Naoum was sent to such loved birth place
Ohrid i.e. Kutmicevica to replace Clement. So,
in 893 Clement took the position of episcope
and Naoum became a teacher-follower of the
cultural and educational work in Macedonia
with no less persistency and hardworking
then his predecessor Clement.

Naoum also worked day and night
on the cultural and educational fi eld in

Наум се бавел со пишување, па давал
идеи и совети и на други да творат, како
што е овде случајот со Константин. Покрај
заслугите што ги има Наум за својата
културно-просветна дејност, тој има
огромна заслуга и за изградбата на еден од
најглавните манастири во Македонија. Тоа
е манастирот крај Охридското Езеро, на
изворите на реката Црн Дрим, посветен на
архангелите, особено на архангел Михаил.
Според првото житие на Наум, манастирот
бил изграден во 900 година, според
другото во 905 г. Овој манастир уште во
времето на Наум обилувал со богат фонд
на книги, а подоцна низ вековите станал
вистинско хранилиште на словенски
книги и ракописи. Така, овој манастир
како и манастирот на Климент можат да се
вбројат меѓу првите македонски манастири
што располагале со богати манастирски
библиотеки. Во истиот манастир на 23 -
XII - 910 година, починал Наум, а погребот
го извршил неговиот животен придружник
Климент.

МАНАСТИРСКИ
И ЦРКОВНИ БИБЛИОТЕКИ

Значењето на двајцата Кирило-
Методиеви ученици Климент и Наум е
огромно. Co нивните имиња почнала скоро

Macedonia, promoting himself as a second
main representative in Ohrid Literary Center.
There were justifi ed opinions that Naoum
beside the teachers’ activity, he was involved
in literary activity. But, unfortunately today
not even one work exists which was signed
with the name of Naoum. Maybe, due to his
humbleness or some other reason he did not
put his name, although according to the work
of Constantine of Bregalnica, it was said
that it was a stimulus to write the Teaching
gospel given by Naoum. Due to all this it
is considered that Naoum wrote, so he gave
ideas and advices to others to create as in this
case with Constantine. Beside the merits that
Naoum had for his cultural and educational
activity, he had great merit for building of
one of the greatest monasteries in Macedonia.
That is the monastery by the Ohrid lake at the
sprinkles of the river Crn Drim dedicated to
the Archangels, especially to the Archangel
Michael. According to the fi rst hagiography
of Naoum, the monastery was built in 900,
according to the others in 905. This monastery
since the time of Naoum had rich fund
of books and later through the centuries it
became a real storehouse of Slavic books and
handwritings. So, this monastery as well as
the Clement’s monastery can be placed among
the fi rst Macedonian monasteries that had rich
monastery libraries. In the same monastery

целата културно-просветна дејност во
Македонија. Co библиотеката на Климент,
која се споменува во житието на Теофилакт,
од која еден дел Климент ја завештил
на својот манастир „Св. Пантелејмон“,
а другиот дел на Епископијата, како
и со библиотеката на Наум во својот
манастир „Св. Архангел Михаил“,
започнала историјата на Македонското
библиотекарско дело.

Библиотекарството во Македонија,
како дел од нејзината културна историја,
има долга и светла традиција. Неговите
почетоци се вградени во епохалното
дело на сесловенските просветители,
солунските браќа св. Кирил и Методиј.
Тие на словенскиот род му ја дадоа
првата писменост и првите словенски
книги, a со тоа ги поставија и основите на
библиотекарското дело како кај другите
словенски народи така и кај македонскиот.
Првите преводи на богослужбените книги
од грчки на словенски јазик направени
од нив, претставуваат воедно и први
словенски книжни фондови во црковните
и манастирски библиотеки што во текот
на следните десет векови се препишувале,
дополнувале и проширувале од разни
словенски книжевници.

23-XII 910 Naoum died and the funeral was
made by his life companion Clement.

MONASTERY
AND CHURCH LIBRARIES

The importance of the Cyril and
Methodius students Clement and Naoum
was huge. With their names started almost
all cultural and educational activity in
Macedonia. With the library of Clement which
was mention in the Hagiography of Teofi lakt,
one part of it Clement left to his monastery
“St. Pantelejmon” and the other part to the
Episcope as well as with the Naoum’s library
in his monastery “St. Archangel Michael”
started the history of the Macedonian librarian
work.

The librarianship in Macedonia as a part
of its cultural history has long and bright
tradition. Its beginnings are integrated in
the epochal work of the Slavic educators
the Thessaloniki brothers Sts. Cyril and
Methodius. They gave to Slavic people the
fi rst literacy and the fi rst Slavic books and by
that they set the foundations of the librarian
work at the Slavic people and as well as at
the Macedonians. The fi rst translations of
the religious books from Greek into Slavic
language made by them represent at the same
time the fi rst literary funds in the religious

Слепченско – Четвороевангелие
XVI век

Four gospels book from Slepche,
16th century

Co библиотеката на св. Климент
Охридски која се споменува во Житието
на Теофилакт, од која еден дел св.
Климент му завештал на својот манастир

and monastery libraries, which during the
following ten centuries were rewritten, added
and widen by different Slavic literary writers.

With the library of St. Clement Ohrdiski
which was mentioned in the Hagiography of
Teofi lakt, one part of which Clement promised
to his monastery St Pantelejmon and the other
to the Episcope as well as with monastery
of St. Naoum Ohridski in his monastery St.
Archangel Michael started the history of the
librarianship in Macedonia.

Ohrid where St. Clement and St Naoum
set the foundations of the Slavic literacy and
where they formed the Ohrid literary school
as well as monastery and church libraries,
in the period from the Byzantium ruling
became the center of the Greek priests. In
order Macedonian population to be removed
from the powerful Greek infl uence started
to build churches and monasteries in the
North East parts of Macedonia. So “St
Prohor Pcinski”, “St Joachim Osogovski”
and “St Gavril Lesnovski” were built. In
these temples in that period beside the other
Slavic books that were written, hagiographies
were created and the services of the founders
of these monasteries and by that the base of
the hagiographic literature in Macedonia was
made. Such Macedonian hagiographies are

„Св. Пантелејмон“, а другиот на
Епископијата, како и со библиотеката на
св. Наум Охридски во својот манастир „Св.
Архангел Михаил“, започнува историјата
на библиотекарството во Македонија.

Охрид, каде што св. Климент и св.
Наум ги поставија основите на словенската
писменост и култура и каде што ја оформија
Охридската книжевна школа, како и
манастирски и црковни библиотеки, во
периодот на византиското владеење стана
центар на грчкото духовенство. Co цел
македонското население да се оддалечи од
силното грчко влијание, почнало да гради
цркви и манастири во североисточните
делови на Македонија. Така се изградени
„Св. Прохор Пчински“, „Св. Јоаким
Осоговски“ и „Св. Гаврил Лесновски“. Во
овие светилишта, во тој период, покрај
другите словенски книги што се пишувале,
се создадени житијата и службите на
основачите на овие манастири, a со тоа се
поставени и основите на хагиографската
литература во Македонија. Такви
македонски хагиографии се житијата на
св. Гаврил Лесновски, св. Прохор Пчински
и св. Јоаким Осоговски. Овие манастири
во текот на вековите прераснале во главни
книжевни центри, каде што се создадени
богати манастирски библиотеки.

Во тој период, т.е. во 1080 година, е

the Hagiography of St. Gavril Lesnovski, St.
Prhor Pcinski and St. Joachim Osogovski.
These monasteries during the centuries
grew into main literary centers where rich
monastery libraries were created.

In that period i.e.in 1080 the monastery
“St Virgin Mary Eleusa” in v.Veljusa,
Strumica region was built where written
document exists that was the inventory in its
monastery library. The inventory published
in 1900 represents registration book of the all
church property in the monastery since 1164.
The inventory contains description of icons,
different charters, documents, church objects,
cloths and etc. In this document beside the
other, the books are described which were
ownership of the monastery library. At the
end of the inventory there is a list of 23
signatures among which there was the name
of the person who was a librarian.

This document is precious for the history
of librarianship in Macedonia because
according to it, reconstructions can be given
for the other monastery libraries that existed
and there was no corresponding documents
for them. The way they were described and
ordered the books in this inventory can be
considered as the fi rst preserved bibliography
in Macedonia from the oldest period.

In XIII century in Macedonia there was
a strengthen literary activity that was due to

изграден и манастирот „Св. Богородица
Елеуса“ во с. Велјуса, струмичко, од кој
постои писмен документ, т.е. инвентар
на книгите во својата манастирска
библиотека. Инвентарот, објавен во 1900
година, претставува пописна книга на
целиот црквен имот во манастирот од
1164 година. Инвентарот содржи детален
опис на икони, книги, разни повелби,
документи, црковни предмети, облека и
друго. Во овој документ, покрај другото, се
опишани и книгите кои биле сопственост
на манастирската библиотека. На крајот
на инвентарот се наоѓа список на 23
потписници, меѓу кои се наоѓа и името на
лицето што вршело должност библиотекар.

Овој документ е драгоцен за историјата
на библиотекарството во Македонија,
бидејќи според него можат да се дадат
реконструкции и за другите манастирски
библиотеки што постоеле, а нема
соодветен документ за нив. Начинот на
кој се опишани и наредени книгите во овој
инвентар, може да се смета и како прва
зачувана библиографија во Македонија од
постариот период.

Bo XIII век во Македонија доаѓа до
позасилена книжевна активност што
се должи на општествено-политичките
услови во неа. Византија во ХШ век
претрпува значителни политички

the social political conditions in it. Byzantium
in XIII century suffered considerable political
changes on the external and internal plan. The
Balkan states were formed which pretended
towards Macedonian territories joining from
time to time parts from it towards their state
territories. Temporally, they form independent
feudal rulings in Macedonia under the
management of the domestic feudal masters.

Weakening of the central Byzantium
power contributed to awaken the
consciousness for spiritual freedom and
independence of the two hundred economic
and spiritual occupation of the Macedonian
people. As a result of it, came the forced
literary activity. The literary work created in
XIII in Macedonia suffi ciently expressed the
characteristic Macedonian language signs.
They are signifi ed with luxurious ornaments
as well as the external appearance binding
and the chains. So, for example The Psalm
of Bologna written in v. Ramne, Ohrid region
among 1230-1243 represents exceptional
literary achievement from that time. In that
period the literary funds were increased in the
monastery libraries in Macedonia with Slavic
handwritings and the care was better.

The fourteenth century is the period of the
Serbian ruling in Macedonia. After a row of
entrances and widening of the Serbian rule in
Macedonia towards the end of the XIII and the

потреси на надворешен и внатрешен
план. Доаѓа до формирање на самостојни
балкански држави кои претендираат кон
македонските територии, приклучувајќи
одвреме навреме делови од неа кон
своите државни територии. Повремено
се формираат и самостојни феудални
владеења во Македонија под управа на
домашните феудални господари.

Заслабувањето на централната
византиска власт придонело да дојде
до будење на свеста за духовна слобода
и самостојност по двестегодишното
економско и духовно ропство на
македонскиот народ. Како резултат на
тоа доаѓа до засилена книжевна дејност.
Книжевните дела создадени во ХШ век во
Македонија во доволна мера ги изразуваат
карактеристичните македонски јазични
црти. Тие се одликуваат и со раскошна
орнаментика како и надворешниот
изглед, подврската и оковите. Така, на
пример, Болоњскиот псалтир напишан
во с. Рамне, охридско, меѓу 1230-1243
година, претставува извонредно книжевно
остварување од тоа време. Во тој период
се зголемуваат книжевните фондови во
манастирските библиотеки во Македонија
со словенски ракописи и грижата за нив е
сè поголема.

Четиринаесеттиот век е време на

beginning of the XIV century fi nally almost
the whole Macedonia was under the Serbian
authority, when in 1345 the Serbian ruler
Dusan proclaimed himself for a czar of The
Serbs and Greeks in Skopje on 16.11.1346.
In this period the overall cultural educational
living was under the sign of the Serbian
ruling. Literary works with Serbian redaction
were rewritten and written, the churches and
monasteries were built where rich monastery
libraries were formed.

The Rebellious cultural educational life
in Macedonia considerably fell down with
the Turkish entry in Macedonia at the end of
XIV century and with the fi ve century Turkish
occupation. With the Turkish entrance in
Macedonia many churches and monasteries
with their libraries were destroyed and
deserted. During the fi ve hundred Turkish
occupation although in diffi cult conditions
the cultural and educational life did not
extinguish.

In the churches and the monasteries with
considerably reduced intensity the literary
works were created and by that the monastery
libraries were formed which till the middle
of the XIX century were the only cultural
and educational places where it was created,
read and spread the book-main source of all
knowledge.

For the monastery libraries in Macedonia

српското владеење во Македонија. По низа
навлегувања и проширувања на српската
власт во Македонија, во крајот на XIII
век и почетокот на XIV век, конечно
скоро цела Македонија потпаднала под
српска власт во 1345 година кога српскиот
владетел Душан се прогласил за цар на
Србите и Грците во Скопје на 16.11.1346
година. Во овој период целокупното
културно-просветно живеење е под знакот
на српското владеење. Се пишуваат и
препишуваат книжевни дела со српска
редакција, се градат и обновуваат цркви
и манастири во кои се формираат богати
манастирски библиотеки.

Бурниот културно-просветен живот
во Македонија значително опаѓа со
турското навлегување во Македонија при
крајот на XIV век и со надвиснувањето на
петвековното турско ропство. Co турското
навлегување во Македонија многу цркви
и манастири со своите библиотеки се
разрушени и опустошени. За време на
петвековното турско ропство, иако во
отежнати услови, културно-просветниот
живот сосема не згаснал.

По црквите и манастирите со
значително намален интензитет се
создавани книжевни дела, a со тоа се
формирани и манастирски библиотеки, кои
до средината на XIX век се единствените

there are not suffi cient data. For them we
learn from the records, the books where
only a little something is mentioned for the
libraries as well as from the different notes
of the martyrs, scientifi c and cultural workers
that visited Macedonian monasteries during
the period when their literary fund greatly
was destroyed and robbed.

But, still what can be found as a proof
material for the existence and the functioning
of the literary funds of the monastery libraries
in Macedonia, drops some light to this
question. As the oldest monastery libraries
in Macedonia we would like to mention the
monastery “St. Pantelejmon”, “St. Naoum”
in Ohrid. For these monastery libraries more
concrete data we have from the middle of
XIX century when the monasteries visited
Dzin who said that in the monastery “St.
Clement” there were a lot of books which
later were burnt and destroyed. In 1845
in Ohrid in the main church there was the
former archiepiscopal library where existed
69 Greek and 23 Slavic handwritings among
which two hagiographies of St. Clement.

In 1938 the monastery library at the
monastery “St Clement” was analyzed by
H. Polenakovik a professor from Skopje
and he found 68 Greek handwritings and
1 Slavic. There were handwritings of the
former archiepiscopal library. In the books

културно-просветни места каде што се
создаваше, читаше и ширеше книгата -
главниот извор на сите знаења.

За манастирските библиотеки во
Македонија нема доволно податоци. За
нив дознаваме од записите по книгите
во кои спорадично се кажува по нешто
и за библиотеките, како и од разните
белешки на патешествениците, научните
и културните работници што ги посетиле
македонските манастири, во периодот кога
нивните книжни фондови во доволна мера
биле уништени и разграбени.

Но, сепак, и она што може да се најде
како доказен материјал за постоењето
и функционирањето на книжните
фондови во манастирските библиотеки во
Македонија, фрла извесна светлина врз
ова прашање. Како најстари манастирски
библиотеки во Македонија би ги споменале
библиотеките во веќе споменатиот св.
Климентов манастир „Св. Пантелејмон“ и
„Св. Наум“ во Охрид. За овие манастирски
библиотеки поконкретни податоци имаме
од средината на XIX век кога манастирите
ги посетил македонскиот преродбенски
учител, писател и новинар Јордан Хаџи
Константинов - Џинот кој кажува дека
во манастирот „Св. Климент“ имало
многу книги, кои подоцна биле изгорени
и уништени. Во 1845 год. во Охрид, во

there were inventory numbers, which show
that the inventory book was lead, but it was
not an obstacle books not to be distributed in
different places.

Today remains of the oldest monastery
library in Macedonia are found at the
National museum in Ohrid. Beside in Ohrid
region, rich monastery libraries also had the
monasteries in other regions of Macedonia.
For example for the monastery library of
Lesnovo monastery it was pointed out that it
had 50 loads of books and in 1855 it had 10
beautiful historical and religious handwritings.
The Monastery library at “St. Pantelejmon” at
the village Nerezi, Skopje region towards the
middle of XIX century, it had about 30 loads
of handwritings, which mostly were written
on a parchment. The monastery library at
Marko’s monastery “St. Dimitrija”, Skopje
region towards the middle of XIX century, it
had about 20 loads of handwritings and well
preserved books. In Monastery on Treskavec
“St. Virgin Mary” Prilep it had 120 loads of
handwritings etc

In all monasteries in Macedonia generally
there were monastery libraries. Jordan H.K.-
Dzinot in 1854 referring to the monastery
literary funds that existed generally from
handwritings wrote:” For our old Slavic
handwriting books, if we had collected them
35 years ago from our Macedonia and we

главната црква во која била сместена
бившата архиепископска библиотека
постоеле 69 грчки и 23 словенски ракописи,
меѓу кои и две житија на св. Климент.

Во 1938 година манастирската
библиотека на манастирот „Св. Климент“
ја разгледал X. Поленаковиќ, професор од
Скопје, и во неа нашол 68 грчки ракописи
и 1 словенски. Таму биле и ракописите од
некогашната архиепископска библиотека.
По книгите се среќавале инвентарни
броеви, што покажува дека се водела
инвентарна книга, но тоа не пречело тие да
се разнесуваат.

Денес остатоци од најстарата
манастирска библиотека во Македонија
се наоѓаат во Народниот музеј во Охрид.
Освен во Охридско, со богати манастирски
библиотеки располагале и манастирите
во другите краишта на Македонија. Така,
на пример, за манастирската библиотека
на Лесновскиот манастир се кажува
дека имала околу 50 товари книги, а во
1855 година имало 10 товари прекрасни
историски и богослужбени ракописи.
Манастирската библиотека на манастирот
„Св. Пантелејмон“ кај село Нерези, скопско,
кон средината на XIX век имала околу
30 товари ракописи кои претежно биле
напишани на пергамент. Манастирската
библиотека на Марков манастир „Св.

had put them in one book storehouse we
would have had a number of about 150 000
handwritings”. Surely this is a large number
but according to it, it can be concluded that
the monastery libraries in Macedonia had
plenty rich literary funds which during the
XIX and at the beginning of XX century
were robbed and destroyed by domestic and
foreign collectors. So, Macedonia during
the centuries was the richest with literary
funds and now is one of the poorest Slavic
country with Slavic handwritings. Today in
Macedonia only 420 handwritings have been
preserved in several collections.

Monastery
and church librarues

in Bitola and
the region of Bitola

In the middle age period Bitola region
had distinguished development of the church
spiritual and literary life. It is in direct
surrounding of Ohrid and since the time
of St. Clement and St Naoum, The Ohrid
Literary School had the infl uence towards
the development of the literary activity of
this region. Also, the rich tradition of Prespa
region also played its role which lived
especially in the time of Samoul’s Macedonian
state from the end of X and the beginning of

Димитрија“, Скопско, кон средината на
XIX век имала околу 20 товари ракописни
и добро зачувани книги. Во Трескавечкиот
манастир „Св. Богородица“, Прилепско,
120 товари ракописи итн.

Во сите манастири во Македонија,
претежно имало манастирски библиотеки.
Јордан Х.К. - Џинот во 1854 година, во
врска со манастирските книжни фондови
што се состоеле претежно од ракописи
пишува: „За старите наши словенски
ракописни книги, ако ги бевме собрале
пред 35 години од нашата Македонија и
да ги ставевме во едно книгохранилиште,
ќе имавме една бројка од околу 150 000
ракописи. Секако дека ова е голема бројка,
но според неа може да се заклучи дека
манастирските библиотеки во Македонија
изобилувале со богати книжни фондови
кои во текот на XIX и во почетокот на
XX век се разграбени и уништени од
домашни и странски собирачи. Така,
Македонија која во текот на вековите била
најбогата со книжни фондови, сега е една
од најсиромашните словенски земји со
словенски ракописи. Денес во Македонија
се чуваат околу 420 ракописи во неколку
збирки.

XI century. Bitola region became a cross road
for spreading of the literary and the spiritual
tendencies that came from Sveta Gora mainly
through the distribution from Thessaloniki
and Ser. In the middle age period Bitola was
organized on spiritual and educational plan
through its eparchy which was managed by
the Ohrid archbishops . In its region there
had been built a large number of churches and
monasteries which grew into active scripts
centers and there rich libraries were formed.

The created handwriting fund was rich
and divertive and it was preserved in the
saving boxes of the libraries, in the churches
and the monasteries in the personal libraries
of priests, monks, abbot of the higher church
nobles in their cells and residences. According
to some research there were registered about
14 monasteries built in Bitola and the region in
Bitola through the whole middle age period:
“St. Ana” v.Maloviste, “St. Virgin Mary”
in v.Trnovo, the monastery in Bukovo “St.
Transfi guration” above the village Bukovo,
“St Twelve Apostles” monastery of Dragos,
“St Ilija” in v.Dragosh, monastery Duovo,
“St. George” in v.Magarevo, monastery
Zitose “St Atanasie” at v.Zitose, “St John
the baptizer” in v.Beranci, the monastery
in Paralovo “St. George” in Paralovo, “St.
Petka” at v.Capari, the monastery in Smilevo

Манастирските
и црковни библиотеки
во Битола и битолско

Во средновековниот период
битолската област имала истакнат развој
на црковно- духовниот и книжевниот
живот. Таа е во непосредна близина на
Охрид и уште од времето на св. Климент
и св. Наум, Охридската книжевна школа
имала одраз и влијание врз развојот на
книжевната дејност на овој регион. Исто
така, таму одиграла улога и богатата
традиција на преспанскиот регион,
којашто заживеала особено во времето
на Самоиловата македонска држава
од крајот на X и почетокот на XI век.
Битолската област станала и раскрсница
за ширење на книжевните и духовните
тенденции што доаѓале од Света Гора,
главно преку дистрибуцијата од Солун и
Сер. Во средновековниот период Битола
била организирана на духовен и просветен
план преку своја епархија којашто била
раководена од Охридската архиепископија.
Во нејзината област се изградени бројни
цркви и манастири коишто прераснеле
во активни скрипторски центри и во
истите се формирале богати библиотеки.
Создадениот ракописен фонд бил богат

“St. Peter”, monastery Strezevo “St. Stefan”
in v.Strezovo, “St. Christopher” over v.
Krstoar and etc.

Црква Св. Илија – Драгош
Church “St.Ilija”-Dragosh

Црква Св. Петка – Цапари
Chruch”St Petka”-Capari

и разновиден, a се чувал во трезорите на
библиотеките во црквите и манастирите,
во личните прирачни библиотеки на
свештенството, монасите, игумените, на
повисоките црковни достоинственици
по нивните ќелии и резиденции. Според
некои истражувања регистрирани се 14
манастири изградени во Битола и Битолско
низ целиот средновековен период: „Св.
Ана“ кај Маловиште, „Св. Богородица“
во с. Трново, буковски манастир „Св.
Преображение“ над с. Буково, „Св.
Дванаесет апостоли“, драгошки манастир
„Св. Илија“ во с. Драгош, манастир Дуово,
„Св. Ѓорѓи“ во с. Магарево, манастир
Житоше „Св. Атанасие“ кај с. Житоше, „Св.
Јован Крстител“ во с. Баранци, параловски
манастир „Св. Ѓорѓи“ во с. Паралово, „Св.
Петка“ кај с. Цапари, смилевски манастир
„Св. Петар“ во с. Смилево, манастир
Стрежево „Св. Стефан“ во с. Стрежево,
„Св. Христофор“ над с. Крстоар и др.

Познато е дека средновековното
ракописно наследство од манастирските
библиотеки во Битола и Битолско според
територијалната граница било пошироко
и главно ги зафаќало пределите на
Демирхисарско и другите околни простори.
Конкретно, не може да има ист историско-
културен третман книжевното наследство

Црква Св. Ѓорги – Велушина
Church St.George-Velushina

It is familiar that the middle age
handwriting inheritance from the monastery
libraries in Bitola and the region in Bitola
according to the territorial border was wider
and mainly covered the regions of Demir
Hisar and the other surrounding spaces.
Concretely, it can not have the same historical
cultural treatment the literary inheritance
from the Literary center in Slepce in Demir
Hisar with the same which was created in
scripts centers from the closer Bitola region
and not to mention the other famous centers
that were in the borders of Bitola, Pelagonia
church eparchy.

од Слепченскиот книжевен центар во
Демир Хисар со истото што настанало во
скрипториумите од потесната битолска
област, а да не ги споменуваме и другите
познати центри што биле во границите на
Битолско-пелагониската црковна епархија.

Погоре споменатите манастири од

Битолско биле и главните скрипторско-
библиотекарски центри. Ракописниот фонд
во манастирските и приватните библиотеки
се збогатувал со препишувачката дејност
на духовните лица - монаси, еромонаси,
игумени, свештеници, па дури и на
повисоки црковни достоинственици.

Во досегашните истражувања главно се
регистрирани средновековните ракописи
што имаат провиниенција од битолските
манастирски библиотеки. Во неколку
наврати тоа го стори Вера Стојчевска -
Антиќ.

Улогата на
манастирските библиотеки

Манастирите, како црковни и
економски установи, биле градени во вид
на тврдини и обградувани со јаки ѕидини
и кули. Во нив се учела послушноста кон
бога, па затоа велиме дека тие се првите
мисионерски установи што ја чувале

Ливче од Битолскиот триод, втора
половина на XII-ти век

Page of Bitola Triode, second half of
12th century

Above mentioned monasteries from Bitola
region were mainly script librarian centers.
The handwriting fund in the monastery and
the private libraries was enriched with the
rewriting activity of the religious people –
monks, ermonks, abbots, priests and even

чистотата на христијанството и биле
синоним за монастицизмот.

Манастирите отсекогаш криеле во
себе прогресивна духовна конотација,
што се манифестира низ препознатливиот
архитектонски израз кај нас, низ
копаничарската уметност подоцна да
се фати, издлаби и обликува мислата во
дрвото и да се импрегнира автентична
уметничка вокација во иконописите, а
низ препишувачката самопрегорност на
монасите да се втисне сопствениот печат
во историјата и буквата да стане сведок
на времето. Токму оттаму, во мисловниот
исчекор на основачите на манастирите
(главно ктитори) се крие желбата за
етничка и јазична препознатливост.

Тука, во само навидум летаргичната
атмосфера, во мирната и мистична средина
под треперливиот јазик на светлината,
со појавата на првите „црти“ и „решки“,
систематски се работело кон создавањето
канон на словенската средновековна
книжевност. Оттука, балканските Словени
кон крајот на IX век и во X век ќе развијат
голема препишувачка и преведувачка
дејност од теолошки и енциклопедиски
карактер. Откако со Кирил и Методиј,
а подоцна и со нивните ученици, ќе
се создаде систем и типологија на
словенската книжевност, се преминува кон

higher church nobles.
In the so far research mainly are

registered middle age handwritings that
have provenance from the Bitola monastery
libraries. On several occasions that was made
by Vera Stojcevska Antik

The role
of the monastery libraries

Monasteries as church and economic
institutions were built as fortresses and were
surrounded by strong walls and towers.
There, it was taught the obedience to God and
that is why we say that those were the fi rst
missionary institutions where the pureness
of the Christians was preserved and were the
synonym for the monasticism.

The monasteries always hid in themselves
some progressive spiritual connotation that
was manifested through the recognizable
expression at us, through the craft art later to
be caught deepened and formed the thought
into wood and to impregnate the authentic
artistic vocation in iconostasis and through
the rewriting hard work of the monks to
impress their own seal in the history and the
letter to become witness of the time. Exactly
from there in the thoughtful stepping forward
of the founders of the monasteries ( mainly
founders) the wish is hidden for ethnical and

поинтензивно организирање на верскиот
и општествениот живот. Тука предначи
најстарата Охридска ракописна школа
којашто во еден милениумски период ќе ги
обликува портретите на 3 500 втемелувачи
на словенската книжевност и писменост.

Свети Пантелејмон (Имарет) е
првиот религиозен и просветен центар на
територијата на Македонија (893) според
Теофилакт, a ширењето на монаштвото во
Македонија се поврзува со Наум Охридски.

Значи најстарите библиотеки
на нашите простори биле главно во
манастирите. Во „книгохранилиштата“
(како што на старословенски се
нарекувале библиотеките) се чувале
најпрвин ракописни книги од богослужбен
и богословски карактер, а подоцна и
печатени дела. Искусните калуѓери
„мужи столетние“ учествувале во
препишувачката работа и се стремеле да го
извршат точно и правилно преведувањето
на богослужбените книги.

Во манастирските библиотеки или

поточно во тие „работилници на духот“
што биле „чест на Господа, украс на
манастирот и утеха на сите правоверни“
се поставувале темелите на народната
книжевност и писменост.

Да се биде чувар на книгата значело

language recognition.
There in only false lethargical atmosphere

in the peaceful and mystic environment under
the trembling language of the light with the
appearance of the fi rst lines and tingling,
it was systematically worked towards the
creation of canon of the Slavic middle age
literature. There, the Balkan Slavs towards
the end of the IX and in X century developed
large rewriting and translating activity from
theological and encyclopedia character.
Since Cyril and Methodius and later with
their students a system will be created and a
typology of Slavic literature which transferred
towards more intensive organization of
religious and social life. Here, the leader was
the oldest Ohrid handwriting school which
in a millennium period will form the portraits
of 3500 founders of the Slavic literature and
literacy.

Saint Pantelejmon (Imaret) is the fi rst
religious and educational center on the territory
of Macedonia (893) according to Teofi lakt
and the spreading of the monasticism in
Macedonia is connected to Naoum Ohrdiski.

So the oldest libraries on our spaces
were mainly in the monasteries. In the book
storehouses ( as the libraries were named
in Old Slavic language) fi rstly handwriting
books from religious and prayers character
were preserved and later printed works. .

да се биде посредник меѓу Бога и
корисникот, да се биде активен чинител во
воспоставувањето на првите зачетоци на
библиотекарската дејност (на пример, во
манастирот „Св. Јован Бигорски“, според
една белешка од 1706 г., се гледа дека
книгите биле позајмувани на читање и пак
враќани во манастирската библиотека.

Од многу податоци, со коишто денес
се соочуваме, се гледа дека манастирите,
а пред се Охридската архиепископија,
како моќни економски установи, биле во
можност да одржуваат долготрајни врски
со најоддалечените библиотеки и столици
на православната црква. На тој начин
фондот на книгите станувал поразновиден,
така што се носеле книги од разни
жанрови, главно од Русија или од Србија,
Солун, Франција, Цариград, Дубровник и
др. места.

Од писмата на Теофилакт се дознава
дека тој набавувал, освен црковни и
медицински книги, што биле нарачувани
дури од Цариград.

Писателите - монаси што работеле во
манастирите, луѓе како Климент и Наум
Охридски, Гаврило Лесновски, Јоаким
Крчовски, Кирил Пејчиновиќ, Партение
Зографски, Константин Брегалнички,
Владислав Граматик, Тилотеј, Јован и
Лазар од Кратово, Висарион од Дебар и

Зрзевско четвороевангелие,
16-17 век

Four Gospels book from Zrze,
16-17th century

The experienced monks (muzi stoletnie)
participated in the rewriting work and

многу други имени или непознати неимари
оставиле зад себе такви манускриптуми
со коишто денес се китат многу туѓи
библиотеки надвор од нашите простори, a
само мал дел стари оригинални ракописи
главно од XIII до XVIII век се чуваат кај
нас.

Постојат различни податоци од повеќе
посетители и проучувачи на македонските
манастири и цркви. Така Ј. Х. - Џинот, како
прв собирач на стари ракописи и книги,
објавил повеќе написи во Цариградски
весник (од 1855-1865) во кои кажува
дека при неговите посети во голем број
манастири тој видел повеќе товари книги.
Имено, во Буковскиот манастир - 20 товари
словенски ракописи што некој свештеник
ги уништил, во Лесновскиот манастир - 10
товари, кога тој го посетил порано имало
50 товари книги, во „Св. Пантелејмон“ во
с. Нерези - 30 товари ракописи, претежно
на пергамент, Марковиот манастир -
20 товари добро сочувани ракописи,
манастирот Трескавец во Прилепско имал
20 товари книги, „Св. Јован Ветренски“ во
Велешко - 10 товари книги итн.

Покрај Џинот, богатството на нашите
библиотеки било регистрирано и од други
патници - намерници, меѓу кои и Јован
Хаџи Васиљевиќ, кој при неговата посета
на манастирот Трескавец нашол 11 цели

aspirated to make the translation of the
religious books correctly and true

In the monastery libraries or exactly in
those work shops of the spirit that were honor
of God, decoration of the monastery and
consolation of all real believers the foundation
of the national literature and literacy were set.

To be a guardian of the book meant to
have intermediation between God and the
user, to be active doer in the establishment
of the fi rst roots of the librarian activity (for
example in the monastery “St. John of Bigor)
according to one note from 1706, it can be
noticed that the books were lent for reading
and then returned to the monastery library.

From many data that we face today, we
can see that monasteries and before all the
Ohrid Archepiscopy as powerful economic
institutions were able to preserve long-term
relation from the furthest libraries and heads
of the orthodox church. In that way the fund
of the book became divertive, so the books
were brought from different genres mainly
from Russia, Serbia, Thessaloniki, France,
Czar grad, Dubrovnik and other places.

From the letters of Teofi lakt, it could be
found out that he bought beside religious, as
well as medical books which were ordered
even from Czar grad.

The writers-monks who worked in

ракописи и остатоци од 47 разни други
ракописи, Пчињскиот манастир имал 27
цели и 80 фрагменти од ракописни книги,
во „Св. Богородица“, Матејче имало
полни ковчези книги, а во манастирот „Св.
Богородица“, Карпино имало 60 разни
ракописи итн.

Овие податоци сами по себе
говорат за богат книжевен фонд на
нашите манастирски библиотеки во
средновековието.

Врз основа на повелбите на црквите од
средниот век кои ги проучувале познати
истражувачи (Ватрослав Јагич, Владимир
Мошин, Виктор Григорович и др.) дошле
до констатација дека ретко кој манастир
не бил неколкупати осиромашуван,
ограбуван, опустошуван, разрушуван,
опожаруван или дури до основите -
темелите уништуван.

Манастирските библиотеки во
сите бури, асимилаторски стремежи и
воени состојби на овие простори биле
најзагрозениот дел, така што нивното
уништување е најсуров акт, што
резултирало со своевиден грабеж на
највредните докази. Растурените стари
ракописи подоцна тешко можеле да се
пронајдат, а уште потешко да се соберат.

Натаму дознаваме дека Верковиќ
собрал повеќе од стотина црковнословенски

the monasteries people as Clement and
Naoum Ohridski ,Gavrilo Lesnovski,
Joakim Krcovski, Cyril Pejcinovik, Partenie
Zografski, Constantine Bregalnicki,
Vladislav Gramatik, Tilotej, John and Lazar
from Kratovo, Visarion from Debar and many
others named and unmanned builders left
such manuscripts by which many foreign
libraries are decorated outside our spaces and
only a small part of original handwritings
mainly from XIII to XVIII are preserved in
our country.

There are different data by many
visitors and researchers of the Macedonian
monasteries and churches. So, J.H.Dzinot
as a fi rst collector of old handwritings and
books published several titles in Czar grad
newspaper ( 1855-1865) where he stated that
he saw loads of books during his visits of the
monasteries. Namely, at Bukovo monastery
20 loads, Slavic handwritings that some priest
destroyed at Lesnovo monastery 10 loads,
which he visited earlier it had 50 loads of
books at St. Pantelejmon in v.Nerezi 30 loads
of handwritings, generally on parchment,
Marko’s monastery 20 loads well preserved
handwritings, monastery on Treskavec in
Prilep region it had 20 loads of books, St.
John Vetrenski in Veles region -10 loads of
books and etc.

Beside, Dzinot the fortune of our libraries

ракописи (меѓу нив и Слепченскиот
апостол) и препишал неколку десетици
грамоти и други историски текстови и
со нив ги снабдувал библиотеките во
Белград, Загреб, оние од Русија и некои
други центри во Европа.

Така денес во Народната библиотека
во Софија и Народната библиотека
во Пловдив се чува значителен број
црковнословенски ракописи од македонска
редакција од XIII до XV век. Ракописи од
македонска редакција, исто така, има и во
библиотеката на Бугарската академија на
науките, а најпознат е Битолскиот триод од
ХII век.

Хилендар, кој одржувал најживи и
најинтензивни врски со нашите манастири,
така што дури и дел од манастирите биле
приложувани кон овој манастир од разни
властодршци во Македонија и на кој
честопати му бил подаруван голем дел од
ракописите или во него создавани од наши
пустиножители, чува низа текстови од
македонска редакција, особено списи од
Климент Охридски.

Во светогорскиот манастир Зограф, што
е многу важен за македонската преродба,
се чува најстариот досега познат ракопис
на кирилица, а тоа е акт за купопродажба
од 980 год. на кој се потпишал игуменот
на манастирот Макариј. Потписот е на

was registered by other travelers – unexpected
guests among whom John Hadzi Vasiljevik
who during his visits at the monastery
Treskavec found 11 handwritings and
remains of 47 other different handwritings.
The monastery at Pcinja had 27 whole and
80 fragments from handwriting books, at
“St. Virgin Mary” Matejce it had full cases
of books and at the monastery in v.Karpino it
had 60 different handwritings etc

These data speak by themselves for a
rich literary funds of our monastery libraries
in th middle ages.

On basis of the charters of the churches
from the middle age that were researched
by well known researchers (Vatroslav
Jagic,Vladimir Mosin, Viktor Grigorovic
and others )it was concluded that it was rare
occasion some of the monasteries not to be
impoverished, robbed, destroyed, burnt
even the foundations were destroyed.

The monastery libraries in all storms
assimilatory aspirations and military
situations at these spaces were the most
threatened part so their destroying was

the cruelest act which resulted with
visible burglary of the most valuable proofs.
The messed old handwritings later were
diffi cult to be found and even more diffi cult
to be collect.

словенски со кирилица, но се чуваат
и значителен број старомакедонски
ракописи.

Во Москва и Санкт Петербург се
чуваат, исто така, многу ракописи од
средновековието и од нашите манастирски
библиотеки, особено од XII – XIII век.

Во библиотеката на манастирот „Св.
Катерина“ на Синај се наоѓа, пак, најстариот
словенски ракопис, т.н. Синајски псалтир,
пишуван на глаголица во XI век во Охрид
или во неговата околина.

Прекрасното Асеманово евангелие,
пишувано со глаголица на 158 пергаментни
листови, денес се чува во Ватиканската
библиотека во Рим.

Исто така, во библиотеките на Топкапи
Сарај, Аја Софија и Националната
библиотека во Турција се чува значителен
број ракописи од македонска редакција.

Само во пожарот при нападот на
фашистите на Белград во 1941 год., кога
изгорела Народната библиотека, биле
уништени 1 400 стари ракописи меѓу кои,
сигурно, и голем дел старомакедонски
ракописи.

Славното книжевно и ракописно
дело од изминатите периоди (како што
вели Џинот) е онаа солидна база што
била насочувачка за идниот пишан збор
на нашите простори. Во Манастирските

Further, we found out that Verkovik
collected more than hundred religious Slavic
handwritings ( among which is the Apostle
from Slepce) and rewrote several tens gramoti
and other historical texts and he sold them to
the libraries in Belgrade, Zagreb, those from
Russia and other centers in Europe.

So, today at the National Library in
Sofi a and the National library in Plovdiv,
a considerable number of religious Slavic
handwritings from the Macedonian redaction
from XIII till XV century is preserved.
Handwritings from the Macedonian redaction
also exist in the library of the Bulgarian
Academy of Science and the most famous is
Bitola triode from XII century.

Hilendar, which had the liveliest
and the most intensive connections with our
monasteries, even part of the monasteries
were enclosed to this monastery from
different rulers in Macedonia and for many
times a large number of handwritings were
donated or created inside by our wasteland
inhabitants, preserves a row of texts from
the Macedonian redaction especially lists by
Clement Ohridski.

In the monastery on Sveta Gora,
Zograf which was very important for the
Macedonian reformation, it is preserved the
oldest handwriting of Cyrillic letter and that
is an act for selling from 980, where the prior

библиотеки, како динамички лаборатории
на човечките мисли, се одвивал оној
поттикнувачки манифест на книжевното
творење, што со векови подоцна ќе го
наметнува своето значење како инструмент
на науката.

Според податокот во Македонија
постоеле 245 манастири од кои 90 се
разрушени, а сите тие сакрални објекти
во кои се одвивала просветна, книжевна и
економска дејност биле носечки двигатели
на прогресот во средновековието. Тогаш
со право можеме да тврдиме дека знакот
на зборот имал небо во манастирскиот
ракопис врз кој се втемелила целата
подоцнежна книгопродукција.

of the monastery Makarij was signed. The
signature is in Slavic with Cyril letter, but
a considerable number of old Macedonian
handwritings are preserved.

In Moscow and Sankt Petersburg a
lot of handwritings from the middle ages
are preserved from our monastery libraries
especially from XII-XIII century.

In the library of the monastery “St.
Katerina” on Sinai, the oldest Slavic
handwriting i.e. Sinajski psalm was found,
written in Glagolic letter in XI in Ohrid or its
surrounding.

The beautiful Aseman’s gospel written
in glagolic letters on 158 parchment sheets
today it is preserved at Vatican’ library in
Rome.

Only in the libraries on Topkapy Saraj,
Aja Sofi a and the National library in Turkey a
large number of the Macedonian redaction is
preserved.

Only in the fi re when the fascists
attacked Belgrade in 1941 when the National
library was burnt 1400 handwritings were
destroyed among which with certainty a large
number of old Macedonian handwritings.

The glorious literary and handwriting
work from the past periods (as Dzinot said)
was that solid base directed for the future
written word on our spaces. In the monastery
libraries, as dynamic laboratories of the

МАКЕДОНСКИ
МАНАСТИРИ

Македонските манастири се најбогата
наша културна ризница, која е исполнета со
многу фрески, икони, резби, стари книги и
ракописи. Тие се репрезенти на културното
наследство на нашата средновековна
уметност. Македонските манастири биле
и духовни центри, извори и сведоци на
македонското православие. Зрачеле со
својата духовност низ вековите. Тие зрачат
и сега со сето свое богатство и убавина.
Македонските манастири се непресушен
извор и предизвик за истражувачите и
со отворени манастирски порти нив ги
очекуваат за да им ја откријат тајната и
вистината која треба да ја запишат во
културната историја на македонскиот
народ.

Евидентно е дека по бројот на

манастирите, Македонија зазема челно
место на Балканскиот полуостров.
Податоците ни сведочат за сочувани 155
манастири и други 90 руинирани.

Најрепрезентативните македонски
манастири се создадени во времето на св.
Климент и св. Наум, низ сиот среден век и
во преродбата.

human thoughts, that stimulation manifest
was performed in the literary creation, that
with centuries later will impose its importance
as an instrument of science.

According to the data in Macedonia
245 monasteries existed out of which 90
were demolished and those sacral objects,
where the educational, literary and economic
activity was performed were the foundation
movements of the progress in the middle
ages. Then, with full right we can state that
the sign of a word had sky in the monastery
handwriting which was foundation for the
overall later book production.

Во ранохристијанскиот период
кај нас, во Македонија имаме интензивна
градба на црковни светилишта -
базилики во познатите центри: Стоби,
Скупи, Баргала, Хераклеа, Лихнида и
др. Остатоците од нивната внатрешна
декорација - фреските по ѕидовите и
подните мозаици, ни сведочат за високите
дострели на уметничките остварувања.

Подоцна, со доаѓањето на првите
македонски и сесловенски просветители,
св. Климент и св. Наум во Македонија,
Охрид станал центар и жариште на
културата и просветата не само за
македонскиот, туку и за другите словенски
народи. Тука се преведувале црковни
книги и биле поставени првите темели на
словенската писменост. Најстарите цркви
и манастири во Охрид и неговата околина
всушност биле првите училишта каде што
се слушал мајчиниот јазик. По бреговите
на Охридското Езеро почнале да се градат
многубројни цркви и манастири; долу на
јужниот брег на езерото, Наум го основал
манастирот „Св. Архангел“, денешен „Св.
Наум“, a гope, на ридот, под Самоиловите
тврдини Климент го подигнал манастирот
„Св. Пантелејмон“ и со сопствена рака си
изградил гробница во којашто подоцна,
916 година бил погребан.

MACEDONIAN
MONASTERIES

Macedonian monasteries are the richest
our cultural treasury which is fi lled with
a lot of frescoes, crafts, old books and
handwritings. They are the representatives
of the cultural inheritance of our middle
age art. The Macedonian monasteries were
spiritual centers, source and witnesses of the
Macedonian religion. They gave light with
their spirituality through the centuries. They
shine even now with all their fortune and
their beauty. Macedonian monasteries are
inexhaustible source and challenge for the
researchers and with open monastery gates
they expect to discover the secret and the
truth, which should be written in the cultural
history of the Macedonian people.

It is evident that by the number of its
monasteries Macedonia has its leading place
on the Balkan Peninsula. The data witness
for preserved 155 monasteries and other 90
ruined.

The most representative Macedonian
monasteries are created in the time of Clement
and Naoum Ohridski through the middle age
and the reformation.

In the early Christian period for us in
Macedonia we have intensive building of

Тука, во Охрид, Климент и Наум
го обележале патот по кој оделе нивните
ученици во ширењето на писменоста по
сите краишта во Македонија и воделе борба
за одржување на својот народен јазик. Тие
изградиле манастири кои станале црковно-
духовни и културно-просветни центри и ја
создале Охридската книжевна школа.

Духовната просвета што ја наследиле
Климент и Наум од солунските браќа св.
Кирил и Методиј, во Македонија била
одржувана околу 800 години од Охридската
архиепископија. Континуитетот на
таа просвета не бил прекинат ни по
укинувањето на оваа самостојна црковна
организација во 1767 година. Духовната
просвета и книжнина продолжила главно
во манастирите кои биле центри - жаришта
на културно-просветната дејност.

Ширењето на христијанството и
изградбата на манастири истовремено се
одвивале и во брегалничката област за
што ни сведочат и резултатите од новите
археолошки истражувања.

Низ историјата во манастирите се
создавале бројни вредности кои сведочеле
за културното богатство, а со тоа се
дополнувал и нивниот амбиент. Во таа
смисла, сведочеле мноштво црковни книги:
евангелија, псалтири, минеи, крстови,
путири, плаштеници и др.

church temples – basilica in the famous
centers of Stobi, Skupi, Bargala, Heraclea,
Lihnida and etc. The remaining of their
internal decoration –frescos on the walls
and on the fl oor mosaic, witness for the high
accomplishments of the artistic achievements.

Later, with the arrival of the fi rst
Macedonian and Slavic educator Clement
and St. Naoum to Macedonia, Ohrid became
center and focus of the culture and the
education not only for Macedonia, but also
for the other Slavic people. Here, the church
books were translated and were set the fi rst
foundations of the Slavic literacy. The oldest
churches and monasteries in Ohrid and its
surrounding actually were the fi rst schools,
where the mother tongue was heart. On the
coast of the Ohrid lake started numerous
churches and monasteries to be built; down
on the South coast of the lake, Naoum
founded the monastery “St. Archangel”
current “St. Naoum” and upper on the hill
under the Samouil’s fortress, Clement raised
the monastery “St. Pantelejmon” and with his
own hand built a crypt where later in 916 he
was buried.

There in Ohrid, Clement and Naoum
marked the path where their students walked
in the process of spreading of the literacy
all over Macedonia and led a battle for
maintenance of their own language. They

Манастирите во Македонија
претставувале голема ризница со
непроценливо богатство за македонскиот
народ. Тие биле светилници од каде што
зрачела духовната сила и претставувале
извор на духовните вредности. Манастирите
во Македонија биле книжевни центри и
развивале голема препишувачка дејност.
Меѓу многубројните челно место заземаат:
Лесново, Лешок, Бигорски, Марков
манастир, „Св. Богородица Пречиста -
Кичевска“, Полошкиот манастир и др. Во
нив се сочувал народниот бит, се чувале
и развивале традициите и се засилувала
надежта во иднината кај македонскиот
народ. Влијанието на манастирите било
особено значајно во периодот на долгото
османлиско ропство.

Во македонските манастири масовно
се развил монашкиот живот. Тоа биле
учени луѓе од кои повеќето престојувале
во светогорските манастири. Таму го
попримиле монашкиот ред и живот; некои
од нив станале иконописци и зографи,
други резбари, препишувачи на книги, на
папируси, некои станале подврзувачи на
книги, чии дела ни сведочат и денес кои ги
среќаваме во нашите манастири.

Манастирите во Македонија за време
на преродбата пулсирале со нов живот и

built monasteries which became church
spiritual and cultural educational centers and
founded the Ohrid Literary School.

The spiritual education that Clement
and Naoum inherited from the Thessaloniki
brothers Cyril and Methodius in Macedonia
was preserved for 800 years by the Ohrid
archbishopric. The continuity of that education
was not stopped not even with the abolishment
of this independent church organization in
1767. The spiritual education and literature
continued mainly in the monasteries, which
were centers, focus of the cultural educational
activity.

The spreading of the Christianity and
building of monasteries simultaneously were
in region of Bregalnica, which is proven by the
result of the newest archeological researches.

Through the history of the monasteries,
numerous values that testifi ed for the cultural
fortune were created and by that their ambient
was fulfi lled. In that connection plenty of
church book gospels, psalms, menaions,
crosses, putiri, plastenici etc.

Monasteries in Macedonia represented

a huge treasury with precious fortune
for the Macedonian people. They were
temples where the spiritual force shone and
represented source of the spiritual values.
The monasteries in Macedonia were literary

стремеж, со нови идеи за просперитет. Се
создале нови просветни центри за развиток
на просветното дело. Се основаат ќелијни
училишта, црковни општини; еснафот
здружен гради манастирски конаци, свои
одаи за празници и други пригоди. Од
познатите манастири излегуваат бројни
учени луѓе.

Во рамките на манастирскиот
комплекс имало и камбанарија, чиј глас се
разнесувал по околните села, пренесувајќи
ја радоста, тагата во тешките денови на
ропството и гласот за непокор.

Ете, такви биле во минатото, а
такви остануваат и денес македонските
манастири - бисер на македонската култура,
сведоци на нашето културно наследство.

Манастир „Трескавец“,
Црква „Св. Богородица“

Познатиот македонски манастир
„Трескавец“ со манастирската црква
посветена на св. Богородица, се наоѓа на
север од Марковите кули, под највисокиот
врв познат како Златоврв. Иако нема
прецизни податоци за тоа кога бил изграден
манастирот, основањето на манастирот
треба да се бара во периодот од XI до
почетокот на XIV век, односно во XIII
век. Први дарители на манастирот биле

centers and developed great rewriting
activity. Among the numerous centers the
leading place had Lesnovo, Lesok, Bigorski,
Marko’s monastery, “St. Virgin Mary– most
innocent” Kicevo, Polog monastery and etc.
There the national identity was preserved
and the traditions developed, where the hope
in the future was forced at the Macedonian
people. The infl uence of the monasteries was
especially important in the period after the
long Ottoman occupation.

In the Macedonian monasteries the
monk’s life was greatly developed. Those
were educated people who resided in the
monasteries on Sveta Gora. There, they
received the monk’s order and life some of
them became icon writers and zographs other
craftsmen, rewriters of books on papyrus,
some of them became binders of books,
whose works testify even today and which
we can fi nd in our monasteries.

The monasteries in Macedonia during
the reformation pulsed with new life and
hope with new ideas for prosperity. New
educational centers for development were
created by the educational work. The cell
schools were founded, church municipalities,
the traders together built monastery shelters,
their own chambers for holidays and other
occasions. From the well known monasteries
numerous educated people appeared.

византиските цареви Андроник II (1282
- 1328) и неговиот совладар Михајло IX.
Подоцна, во XIV век српскиот цар Милутин
(1282 - 1321), потоа неговиот внук цар
Душан и неговиот син Урош се споменуваат
како донатори во повелбите што ги издал
Душан. Светилиштето постоело до крајот
на XIV или во почетокот на XV век, кога
било разрушено со завладувањето на
Турците на овие краишта. Обновувањето

Манастир Трескавец,
црква св. Богородица

The monastery of Treskavec
the church of the Holy Virgin

на манастирот се извршило во триесеттите
години на XV век. Манастирот повторно
бил обновен во деведесеттите години на
XV век. Во осумдесеттите години на XVI
век со средства на Стојан Хранчев била

In the frames of the monastery complex
there was a drum tower whose voice was
spread to the surrounding village transferring
the joy, sadness in the hard days of the
education and the voice for disobedience.

Monastery “Treskavec”
Church “St. Virgin Mary”

The famous Macedonian monastery
Treskavec with the monastery church
dedicated to “St. Virgin Mary” is on the north
of Marko’s tower under the highest peak
known as Zlatovrv. Although, there are no
precise data when the monastery was built,
the foundation of the monastery should be
searched in the period from the XI to the
beginning of the XIV century that is XIII
century. The fi rst donors of the monastery were
by the Byzantium czars Andronik II (1282-
1328) and his co-ruler Mihailo IX. Later in
XIV century, the Serbian czar Milutin (1282-
1321), then his nephew Dusan and his son
Uros are mentioned as donors in the charters
that Dusan printed. The temple existed until
the end of XIV century and at the beginning
of XV century when it was destroyed when
Turks conquered these areas. The renewal of
the monastery was made in the thirtieth years
of XV century. The monastery was again built
in the ninetieth years of XV century. In the

обновена апсидата. Bo XVI и XVII век како
ктитори на трескавечкиот манастир се
јавува фамилијата Пепиќ. Во текот на XIX
век црквата била повторно возобновена.

Ова светилиште е познато како

книжевен центар во кој се пишувале,
препишувале и подврзувале ракописни
книги. Во негова сопственост се наоѓале
стотици ракописи. Купови ракописни
книги се наоѓале растурени по црковните
тавани. За жал, тоа драгоцено ракописно
богатство систематски било уништувано.
Co нив по наредба на владиката Герасим
две недели се потпалувала манастирската
фурна.

Bo XIX век преостанатите ракописи од
манастирот почнале да се разнесуваат во
повеќе земји: во Русија, Бугарија, Сојузна
Република Југославија, Полска и др.

За време на посетата на манастирот, во
1865 година, рускиот истражувач Антонин
Капустин изјавил дека во Трескавец има
само 15 ракописи. Веќе во 1900 година
српскиот учен Јован Хаџи - Васиљевиќ во
Трескавец регистирал само 11 ракописи и
педесетина фрагменти од стари книги.

Арх. Антонин ги пронашол само
следните ракописи: Слова на светиот отец
од 1468 година и Минеј од м. март од 1712
година.

eightieth years of XVI century with the means
of Stojan Hranchev, the apsis was renewed. In
XVI century and XVII century as builders of
the Monastery on Treksavec the family Pepik
appeared. In XVI century and XVII century
the church was renewed again.

This temple is known as a literary center
where books were written, rewritten and
bound. In its ownership there were hundreds
of books. Loads of handwritings were thrown
on church attics. Unfortunately, the precious
handwriting fortune was systematically
destroyed. By the order of the bishop
Gerasim, two weeks the monastery bakery
was lit by them.

In XIX century the remained handwritings
from the monastery started to be distributed
in many countries Russia, Bulgaria, Federal
Republic of Yugoslavia, Poland and etc.

During the visit of the monastery in 1865,
the Russian researcher Antonin Kapustin
stated that in Treskavec there were only 15
handwritings. In 1900 the Serbian researcher
Jovan Hadzi Vasilevik in Treskavec registered
only 11 handwritings and fi fty fragments of
old books.

Arch. Antonin found only the following
handwritings: The Sermon of the holy father

И други посетители на манастирот
соопштуваат дека во Трескавечкиот
манастир виделе голем број на ракописи.
Меѓутоа во подоцнежните периоди голем
дел од овие ракописи се уништени и
разнесувани во многу држави и познати
библиотеки.

Трескавечкиот манастир во минатото
не бил само расадник на стари ракописи
туку во него постоела работилница
за подврзување на тие ракописи. Во
манастирот вредните раце на монасите
подврзале, a со тоа и сочувале голем број
на ракописи.

Манастир Зрзе со црквите
„Св. Преображение”

и “Св. Никола“

Манастирот Зрзе со црквата „Св.
Преображение“ или „Св. Спас“ бил познат
монашки центар. Тој бил изграден на една
бигорна карпа над с. Зрзе. Од средината на
XIV век во црквата „Св. Преображение“
непрекинато се одвивал богат духовен
живот. Околу самиот манастир биле
откриени темели и од други цркви („Св.
Константин и Елена“, „Св. Архангели“,
„Св. Атанасиј“ и др.) за кои во науката
се претпоставува дека биле манастирски
скитови. Секоја обнова или доградба

from 1468 and Menaoin from March from
1712.

Other visitors as well of the monastery
reported that in the monastery on Treskavec
they saw a large number of handwritings. But,
later large number of these handwritings were
destroyed and distributed in many states and
famous libraries.

The monastery on Treskavec in the past
was not only a center of old handwritings,
but also workshop for binding of those
handwritings existed in the monastery. The
hardworking hand of the monks bound and
by that a large number of handwritings were
preserved.

The monastery Zrze
with churches

“St. Transfi guration”
and “St. Nicolas”

The monastery Zrze with the church “St.
Transfi guration” and “St. Salvation” was
very famous monk center. It was built on
one travertine rock above the village Zrze.
From the middle of XIV century in the church
“St. Transfi guration” constantly there was
rich spiritual life. Around the monastery
itself there were foundations from the other
churches (“St. Constantine and Elena”, “St.
Archangels”, “St Atanasij” and others) for

на споменикот е наведена во неколкуте
ктиторски натписи, кои во недостаток
на други валидни извори за изучување
на историјата на овој споменик имаат
третман на своевидна архивска граѓа.
Според натписот кој бил напишан во 1400
г., на поранешниот јужен влез во црквата
манастирот бил подигнат од монахот
Герман. Според натписот црквата „Св.
Преображение“ била изградена во времето
на „благочестивиот и христољубивиот
самодржец на сите српски земји и
Поморјето и Подунавјето, цар Стефан, со
трудот и подвигот на работ божји, монахот
Герман“. Монахот Герман починал за
време на владеењето на цар Урош, бидејќи
во записот стои: „Штом помина власта на
благочестивите господари христијански,
царот Стефан и син му Урош, ја зеде власта
во овие земји благоверниот крал Волкашин
и неговиот син крал Марко. Во нивните
дни го владееја ова свето место отечество
свое светопочинатиот преосвештени
митрополит кир Јоан зограф и брат му
јеромонахот Макарие зограф, внуци на
светиот ктитор монахот Герман“, што
значи во времето на Волкашин манастирот
го управувале браќата Јоан и Макарија.

Во втората половина на XIV и
почетокот на XV век во него живееле
и твореле угледниот митрополит Јован

which the science presumes that those were
monastery skitovi. Each reconstruction
or supplement of the monument is listed
in several builder’s titles, where due to the
shortage of valid sources for the preservation
of the history of this monument have the
treatment of certain archive material.
According to the epitaphs which were written
in 1400 on the former South entrance in the
church, the monastery was raised by the
monk German. According to the epitaph the
church “St. Transfi guration” was built in
the period of the “honorable” and religious
preserver of all Serbian lands and the coast
and the Danube Basin czar Stefan with the
labor and the heroism of the servant of God
the monk German”. The monk German died
during the ruling of the czar Uros because in
the record it was written “When the ruling of
the blessed rulers of Christianity czar Stefan
and his son Uros fi nished, the ruling of these
countries took over the faithful Volkasin and
his son the king Marko.” During their days
they ruled with this holy place temple of his
own of the holy deceased reverend bishop kir
Joan zograph and his brother monk Makarie
zograph, the nephews of the holy builder
the monk German” which meant that during
Volaksin time the monastery was ruled by the
brothers Joan and Makarija.

зограф и брат му јеромонахот Макарија
зограф, внуци на основачот на манастирот,
монахот Герман.

Co завладувањето на Османлиите
нов ктитор на манастирот станал кметот
Константин со неговите синови: Јаков,
Калојан и Дмитар.

По смртта на кралот Марко во 1395
година во битката кај Ровин, во овие
области почнал да господари великиот
Амир Пајазит, кога манастирот почнал
да се разорува и опустошува, така што
браќата зографи Јован и Макарија
не биле во состојба да го одржуваат
манастирот и поради тоа „му го дадоа
овој манастир, баштина своја, не на сила
или од неволја, туку со свое сакање, на
својот кмет Константин и на неговите
деца. И Константин и неговите синови
Јаков, Калојан и Дмитар се погрижија
и го обновија и го заздравија за да им е
во баштина“. Од натписот не може да се
види кога браќата митрополитот Јован и
јеромонахот Макарија му ја препуштиле
грижата за манастирот на новиот ктитор
Константин.

За манастирот Зрзе постојат вредни
податоци и во турската архивска
документација. Тие придонесуваат за
разјаснување на нашите сознанија за
животот на манастирот, неговата економска

Манастир Зрзе,
црква св. Преображение

The monastery of Zrze,
the church of Holy Transfi guration

In the second half of XIV century and
the beginning of XV century there lived and
created the respected bishop John zograph and
his brother monk Makarija zograf nephews
of the founder of the monastery the monk
German.

With the conquest of the Ottomans the
new builder of the monastery became the
village mayor Constantine with his sons
Jakov, Kalojan and Dmitar.

After the death of the king Marko in 1395
in the battle at Rovin in these areas started
the ruling of the great Amir Pajazit when the
monastery started to be robbed and destroyed,
so the brother zographs were not in a situation

моќ. Од нив може да се види дека по смртта
на Константин, манастирот бил под управа
на неговиот најстар син Јаков. По смртта на
Јаков, манастирот го презел на управување
неговиот внук од брат, поп Јован.

Според турската архивска
документација лицата Јаков, Митрофан
и Јован управувале и со црквата „Св.
Никола“.

Според турските извори од XVI век
манастирот „Св. Спас“ се наоѓал близу
до с. Зрзе, кое припаѓа кон Прилеп. Во
манастирот живееле 6 свештеници: поп
Јаков, поп Малесија, поп Филип, поп
Герасим, Николин и Јосиф.

Bo XVI век манастирот бил сосема
опустошен. Околу 1535 година бил
изработен нов живопис, а во првата
половина на XVII век се извршило
проширување на црковниот комплекс.
Во 1791 година Арнаутинот Матлија со
војска се затворил во манастирот од каде
ги напаѓал околните места. Поради тоа
султанот испратил војска и со топови го
разурнал манастирот. Последната обнова
на манастирот била во XIX век.

Во минатото манастирот бил посетен
од Ст. Верковиќ. Тој во таа 1853 година
при посетата на манастирот нашол само
една книга. Сведоштва за постоењето
на словенски ракописи во овој манастир

to preserve the monastery and because of this
they gave “this monastery, their inheritance,
not by force or in a trouble by on their own
will to their village mayor Constantine and
his children. Both Constantine and their
sons Jakov, Kalojan and Dmitar took care
and renewed and healed it so as to be their
inheritance”. From the epitaph it could be seen
when the brother the archbishop John and the
monk Makrija left the care for the monastery
to the new builder Constantine.

For the monastery Zrze there are
valuable data in the Turkish documentation.
They contribute for the clarifi cation of our
information for the life of the monastery, its
economic power. It can be seen that after
Constantine‘s death the monastery was under
the management of the oldest son Jakov. After
Jakov’s death the monastery was taken to be
managed by his nephew from his brother
priest John.

According to the Turkish archive
documentation the people Jakov, Mitrofan
and John managed with the church “St.
Nikolas” as well.

According to the Turkish sources from
XVI century the monastery “St. Salvation”
was close to the village Zrze, which belonged
to Prilep. In the monastery 6 priests lived
priest Jakov, priest Malesija, priest Philip,
priest Gerasim, Nikolin and Joseph.

се наоѓаат и во писмото на Димитар
Миладинов до Петар Севастијанов.

Bo манастирот „Св. Преображение“
во Зрзе бил напишан ракописот: Разговор
меѓу душа и тело од XV век.

Bo XVII век (1616 година), еромонахот
Висарион во прилепскиот манастир „Св.
Преображение“ (Зрзе) напишал Службен
минеј за месец февруари.

Слепчански манастир
„Св. јован Претеча”

Еден од најголемите распространувачи
на словенската писменост и култура во
Македонија во XVI век бил манастирот „Св.
Јован Продром“ во Слепче, Демирхисарско.
Овој манастир е сместен на живописно
место, среде густа шума, на северозапад
од Битола. Кога и од кого бил основан,
не е со сигурност познато. Слепченскиот
манастир имал богата библиотека, во која
се чувале мошне значајни македонски
ракописни книги, како што се, на пример,
Слепченскиот апостол од XII век, Цветниот
триод од XIII век, Слепченското евангелие
од XV век и други, кои несомнено влијаеле
врз книжевната дејност на слепченските
книжевници.

In XVI century the monastery was
completely destroyed. Around 1535 new
paintings were made and in the fi rst half of
XVII century there had been made supplement
of the church complex. In 1791 the Arnaut
Matlija occupied the monastery with his army
and he attacked the surrounding places. That
is why the sultan sent army and with cannons
demolished the monastery. The last renewal
was in XIX century.

In the past the monastery was visited
by St.Verkovik. In that 1853 he found only
one book during his visit. The witness for
the existence of Slavic handwritings in this
monastery are found in the letter of Dimitar
Miladinov to Petar Sevastijanov.

In the monastery “St. Transfi guration” in
Zrze, the handwriting was written “Dialogue
between a body and a soul’ from XV century.

In XVII century (1616) the monk Visarion
in the monastery in Prilep “St. Transfi guration”
(Zrze) wrote Offi cial Menaion for the month
February.

Monastery in Slepche,
“St. John Forerunner”

One of the largest distributors of the

Slavic literary and culture in Macedonia in
XVI century was the monastery “St. John
Prodrom” in Slepche, Demir Hisar. This

Манастир Слепче ,
црква св. Јован Претеча

The monastery of Slepche,
the church of St. John the forerunner

Слепченскиот книжевен центар бил
особено развиен во XVI век, кога во него
работел малку познатиот средновековен
книжевник – Висарион Дебарски.
Биографските податоци за овој пишувач се
многу скудни. За него се знае единствено
толку, колку што самиот се погрижил
да остави во записите на книгите што
ги препишувал. На последниот лист од
Четвороевангелието на манастирот Слепче
од 1548 година, пишувачот на невообичаен
начин го забележал своето име, а покрај
него и годината на пишувањето на
ракописот.

Co полно име истиот пишувач
се потпишал во ракописот Златоуст,

monastery is situated on a picturesque place
in a middle of thick wood on the North -West
of Bitola.

Who built it and when it was built it can
not be claimed with certainty. The monastery
in Slepce had rich library where very important
Macedonian handwritings were kept such as
for example, Apostle of Slepche from XII
century, The Floral Triode from XIII century,
The Gospel of Slepche from XV century and
others which undoubtedly infl uenced the
literary activity of the writers from Slepche.

Slepche literary center was especially
developed in XVI century when not so
famous middle age writer Visarion Debraski
worked in it. Biographical data for this writer
are very poor. It is known only as much as
he left by himself in the record of the books
that he rewrote. On the last page of the four
gospels of the Monastery Slepce from 1548,
the rewriter in unusual way noted his name
and beside him the year of the writing of the
handwriting.

The same rewriter with full name signed
the handwriting Zlatoust, the handwriting
Teachings by Cyril Erusalimski. In the
record for the collection Zlatoust, the writer
Visarion for himself gave more data. In the
handwriting Areopagit, the author Visarion
left record which contains the year of creation

ракописот Поученија на Кирил
Ерусалимски. Во записот во зборникот
Златоуст пишувачот Висарион за себе
дава поопширни податоци. И во еден друг
ракопис - Дионисиј Ареопагит, пишувачот
Висарион оставил запис кој ја содржи
годината на настанувањето (1553) и
местото, манастирот Продром, каде што го
препишал овој ракопис.

За книжевното дело на Висарион
Дебарски е особено карактеристичен
не само обемот на ракописите што ги
препишал, туку и нивната содржина. Покрај
црковно-богословски книги, тој пишувал и
книги со филолошко-догматска содржина,
творби против Латините, католицизмот,
филолошки творби, Небесата на Јоан
Дамаскин во нов превод од XIV век,
Диоптрата на Филип Монотроп, творбите
на Дионисиј Ареопагит во превод на
Исаија Серски до 1371 година и друго.
Притоа, за Висарионовата книжевна
постапка е важно да се истакне дека тој не
е само обичен пишувач, туку и креативен
книжевник кој внесувал свои содржини.
Така, т.н. Стиховни пролози за зимската
или летната половина на годината со
синаксарни четива за сите светители
кои се чествуваат во односниот период,
Висарион Дебарски во некои случаи

(1553) and the place, the monastery Prodrom,
where he rewrote this handwriting.

For the literary work of Visarion Debarski
it was especially characteristic not only the
size of the handwritings that he rewrote,
but also their content. Beside the religious
and prayer books, he wrote books with
philological, dogmatic content, works against
Latin, Dioptra by Philip Monotrop, the works
of Dionysus Areopagit in the translation of
Isaiah Serski until 1371 and others. At the
same time for Visaron’s literary procedure,
he entered his own content. Well, so called
Line prologues for the winter and the summer
half of the year with syncaric readings for all
saints which are celebrated in certain period.
Visarion Debarski in some cases thematically
extended, imposing travelogues. In Visarion’s
line prologue for March/August from 1554
was the largest collection of travelogues
that was found so far in the Slavic readings
from that type. In the prologue the following
stories are set: “Priest Gerasim and the lion”,”
For the monk who was unfairly blamed for a
theft”, “For the woman who was killed by her
father in law”, and etc..

From the large number of handwritings
that Visarion Debarski rewrote so far we
can only speak about thirty handwritings for
which with certainty is known that are his or it
was presumed that could have been rewritten

тематски ги проширувал, внесувајќи
патерични раскази. Во Висарионовиот
стиховен пролог за март¬/август од 1554
година е содржана најголемата збирка
патерични раскази што досега е пронајдена
во словенските ракописи од тој тип. Во
прологот се поместени расказите: „Отец
Герасим и лавот“, „За калуѓерот кој бил
неправедно обвинет за кражба“, „За жената
која била убиена од својот свекор“ и др.

Од големиот број ракописи што ги
препишал Висарион Дебарски засега може
да се зборува за триесетина ракописи, за
кои со сигурност се знае дека се негови или
за кои се претпоставува дека би можеле да
бидат препишани од неговата рака. Овие
ракописи денес во мал број се зачувани
во некои места од поранешна Југославија,
додека другите главно се чуваат во
ракописните збирки на P. Бугарија и
Русија. Од делата кои му се припишуваат
на Висарион Дебарски, се споменуваат
податоци за следните:

• Богословски зборник од 1540
година;

• Дионисиј Ареопагит од 1542
година;

• Поученија на Кирил Александриски;
• Златоуст од 1548 година;
• Четириевангелие од 1548 година;
• Слепченски поменик од 1548

by his hand. These handwritings today are
preserved in small number in some places
of the former Yugoslavia, while the others
mainly are kept in the handwriting collections
of R. Bulgaria and Russia. From the works
which are entitled to Visarion Debarski the
data are mentioned for the following:

• Theological collection from 1540
• Dionysus Areopagit 1542
• Teachings by Cyril Aleksandrinski
• Zlatoust from 1548
• Four gospels from 1548
• Slepce reminder from 1548. He was

used for the necessities of the monastery
“Saint John Preteca”

• Menaion for the month July 1549
• Theological collection from the

middle of XVI century (around 1544-1550)
• Prologue for the months September-

February from 1550 (known as Visarion
prologue from the middle of XVI century)

• Slepce grammar book from 1550. It
was former ownership of the monastery “St.
John Forerunner” where it was taken away in
1845

• Prologue tight for the months
September-February from 1551

• Collection of works of Dionysus
Areopagit from 1553

• Tight prologue for the months March-
August from 1554

година. Наменет бил за потребите на
манастирот „Свети Јован Претеча“;

• Минеј за месец јули од 1549 г.;
• Богословски зборник од средината

на XVI век (околу 1544 - 1550);
• Пролог за месеците септември -

февруари од 1550 година (познат уште
како Висарионов пролог од средината на
XVI век);

• Слепченски писмовник од 1550
година. Бил некогашна сопственост на
манастирот „Св. Јован Претеча“, од каде е
однесен во 1845 година;

• Пролог стишен за месеците
септември - февруари од 1551 год.;

• Зборник од творби на Дионисиј
Ареопагит, од 1553 год.;

• Стишен пролог за месеците март -
август, од 1554 година;

• Четириевангелие од околу 1555-
1560 година;

• Зборник со филозофско-
богословски трактати од околу 1565
година;

• Стишен пролог за месеците
септември - февруари;

• Зборник со полемички творби среде
латините (Зборник од крајот на XVI век).

• Four gospels from around 1555-1560
• Collection with philosophical-

theological tracts around 1565
• Tight prologue for the months

September- February
• Collection with polemics in the middle

of the Latin people (Collection at the end of
XVI century)

In the science beside the mentioned,
handwritings written by the hand of Visarion
Debraski with much certainty are considered
to be the following:1 Menaion for the month
February from 1546, 2 Sermons from 1547,
3 Four Gospels from 1548, 4 Poems of the
poems, 5 Offi cial Menaion for the month
December, 6 One page of Menaion for the
month October, 7 Menaion for the month
November from 1540-1550, 8 Belopolski
(Nikolaski) collection from 1556, 9 Menaion
for October from 1560, 10 Holiday Menaion
for September-January from the middle of
XVI century, 11Collection 12 Collection with
hagiography and sermons,13 One page of
Menaion for the month June 14.One page of
Menaion for the month May, 15 One page of
Menaion, 16 Two pages of prologue for April

Beside Visarion Debarski with
literary activity at Slepce monastery was also
involved his student Pahomij Slepcenski. For
this writer the biographical data are very poor.

Ктиторски натпис од 1672/73 г.
Builder’s epitaph from 1672/73.

Во науката, освен посочените, за
ракописи излезени од перото на Висарион
Дебарски со многу сигурност се сметаат и
следните:

1. Минеј за месец февруари од 1546

From certain record it can be known that at
the beginning he worked in Slepce monastery
where he created most of his works and then
he went to the monasteries Voisilovica and
St. Archangel Michael (v. Rosnica) where
he made several moral handwritings – one
Menaion, one prologue for the summer half of
the year and one Panegirik. According to the
rewritten handwriting by Pahomij Slepcanski-
ritual book, Menaion, collection, prologue and
etc., it can be stated that this author cherished
the tradition of Slepce literary center which
is mainly known by its handwriting with
religious theological character. By the author
Pahomij Slepcenski so far have been known
the following

I. Trebnik from 1540 the handwriting was
partially burnt during the Second World War

II. Menaion from 1545
III. Clerk from 1547. It contains liturgies

by Vasil Veliki and John Zlatoust different
prayers, apostle and evangelistic stories and
other theological texts

IV. Menaion for the month June from
1546-1547. It contains services for all days
of the month June and for every day he has
short prologue hagiography.

V. Menaion for month June 1547
VI. Menaion from 1550. Today it is

known only according to the longer record,
left by the monk Pahomij;

година; 2. Словеса... од 1547 година; 3.
Четириевангелие од 1548 година; 4. Песна
на песните; 5. Службен минеј за месец
декември; 6. Еден лист од минеј за месец
октомври; 7. Минеј за месец ноември
од 1540-1550 година; 8. Белополски
(Николашки) зборник од 1556 година; 9.
Минеј за октомври од 1560 година; 10.
Празничен минеј за септември - јануари
од средината на XVI век; 11. Зборник; 12.
Зборник со житија и слова; 13. Еден лист
од минеј за месец јуни; 14. Еден лист од
минеј за месец мај; 15. Еден лист од минеј;
15. Два листа од пролог за април.

Покрај Висарион Дебарски, со
книжевна дејност во Слепченскиот
манастир се занимавал и неговиот
ученик Пахомиј Слепченски. И за овој
книжевник биографските податоци се
сосема скудни. Од одредени записи може
да се дознае дека во почетокот работел во
Слепченскиот манастир, каде ги создал
повеќето свои дела, а потоа преминал
во манастирите „Воисиловица“ и „Св.
Архангел Михаил“ (с. Росиница), каде
настанале уште неколку ракописи - еден
Минеј, еден Пролог за летната половина
на годината и еден Панегирик. Судејќи
според препишаните ракописи од Пахомиј
Слепченски - требник, минеј, зборник,

VII. Prologue for the months March-
August from 1560

VIII. Menaion for the month October
from 1575

IX. Panegyric from the middle of XVI
century. It contains only two sermons from
the known church preachers –Joan Zlatoust,
Vasili the Great, Cyril Aleksandriski, Grigorij
Niski, Grigorij Bogoslov, Atanasij the great
and etc.

X. Efrem Sirin. Parenesis from the middle
of XVI century

This author has another collection from
1545 which was former ownership of Slepce
monastery. According to the record, the
handwriting was brought in 1748 by the
monk Filotej, during the prior Christopher.
Still whether this is a handwriting that was
rewritten by the monk Pahomij Slepcenski
,we can not with certainty say.

In the middle of XVI century at Slepce
monastery worked the third known author
from Slepce, Matej. So far three handwritings
have been known which were written by his
hand. Those are

I Dioptrata by Philip Monotrop from 1563
In the record on the last page by the

hand of the writer Matej, it was written that
the handwriting was written at the monastery
Prodrom during the prior Stefan in 1563;

II Book of prophets

пролог и др., може да се каже дека и
овој книжевник ги негувал традициите
на Слепченскиот книжевен центар, кој
главно е познат по ракописи со црковно-
богослужбен карактер. Од книжевникот
Пахомиј Слепченски засега се познати:

I. Требник од 1540 година. Ракописот
делумно бил изгорен за време на Втората
светска војна;

II. Минеј од 1545 година;
III. Службеник од 1547 година. Содржи

литургии од Василиј Велики и Јоан
Златоуст, разни молитви, апостолски и
евангелски четива и други богослужбени
текстови;

IV. Минеј за месец јуни од 1546-1547
година. Содржи служби за сите денови
од месец јуни, a за секој ден има и кратко
проложно житие;

V. Минеј за месец јуни од 1547 година;
VI. Минеј од 1550 година. Денеска

е познат само според подолгиот запис,
оставен од јеромонахот Пахомиј;

VII. Пролог за месеците март -
август од 1560 година;

VIII. Минеј за месец октомври од
1575 година;

IX. Панегирик од средината на XVI век.
Во него се содржани само слова од познати
црковни проповедници - Јоан Златоуст,
Василиј Велики, Кирил Александриски,

III Teaching gospel from the end of XVI
century (1563)

The fourth known representative of
Slepce literary center- monk Sisij participated
in the writing of the Bible book from 1544.
It contains Eightieth, (Pentateuch, Jesus
Navin, Judges, Rut) and four books of the
kingdoms. In this handwriting the writer Sisoj
left record with secrecy which brought the
scientifi c literature to express the opinion
that the whole handwriting is worked by the
monk Sisoj. Later paleographic analyses of
the handwriting showed that in the work of
this handwriting participated two writers –
probably the youngest Sisoj who rewrote
the fi rst part of the handwriting and more
experienced one Visarion Debarski whom
belonged the second part of the Bible books At
the same time, it should be mentioned that both
writers have almost the identical handwriting
which could lead to the opinion that both are
educated by the same school whose creator
was probably Visarion Debarski.

Monastery library
at the monastery “St. Nicolas”

v. Slepche, Prilep

For this monastery there are no concrete
data when it was built. It exists one monument
from 16th century, that is a handwriting gospel

Григориј Ниски, Григориј Богослов,
Атанасиј Велики и др.;

X. Ефрем Сирин. Паренесис од
средината на XVI век.;

На овој книжевник му се припишува
уште и еден зборник од 1545 година, кој бил
некогашна сопственост на Слепченскиот
манастир. Според записот, ракописот
бил донесен во 1748 година од јеромонах
Филотеј, за време на игуменот Христофор.
Сепак, дали е ова ракопис што го препишал
јеромонахот Пахомиј Слепченски, не е со
сигурност потврдено.

Во средината на XVI век во
Слепченскиот манастир работел и третиот
познат слепченски книжевник - Матеј.
Досега се знае за три ракописи кои излегле
од неговото перо. Тоа се:

I. Диоптрата на Филип Монотроп од
1563 година.

Во записот, на последниот лист, од
раката на книжевникот Матеј е запишано
дека ракописот е напишан во манастирот
Продром за време на игуменот Стефан во
1563 година;

II. Книга на пророците;
III. Учително евангелие од крајот на

XVI век (1563 г.).
Четвртиот познат претставник на

written on a paper, which is at the National
library “Cyril and Methodius” in Sofi a; that
book is a precious document which testifi es
that in the middle ages there existed literary
activity.

Манастир Слепче,
црква св. Никола (прилепско)

The monastery of Slepche,
St. Nicholas (Prilep)

There is another document from 17th
century which testifi es that in this monastery
beside writing and rewriting of books, they
were also bound.

Other data for the literary activity as well
as for the monastery library are not known.

Слепченскиот книжевен центар - инок
Сисиј учествувал во пишувањето на
Библиските книги од 1544 година.
Содржи Осмокнижие (Петокнижие, Исус
Навин, Судии, Рут) и четирите книги на
Царства. Во овој ракопис книжевникот
Сисој оставил запис со тајнопис кој довел
во научната литература да се искаже
мислење дека целиот ракопис е дело на
инок Сисој. Подоцнежната палеографска
анализа на ракописот покажала дека во
работата над овој ракопис учествувале
двајца слепченски книжевници - веројатно
помладиот Сисој, кој го препишал првиот
дел од ракописот, и поискусниот Висарион
Дебарски, кому му припаѓа вториот дел
од Библиските книги. Притоа треба да се
каже дека и двајцата книжевници имаат
речиси идентичен ракопис, што би можело
да наведе на мисла дека и двајцата се
воспитаници на иста школа, чиј создавач
е, веројатно, Висарион Дебарски.

Манастирската библиотека
при манастирот „Св. Никола“,

с. Слепче, прилепско

За овој манастир нема конкретни
податоци кога е граден. За него постои
еден споменик од 16 век, тоа е ракописно
евангелие, пишувано на хартија, кое се

Other monasteries
with the monastery

libraries in Prilep region

According to the certain data it can be
presumed that in some other churches and
monasteries existed rich libraries for which
there are certain data for existence of libraries
or some literary activity. Such monasteries
are the monastery: “St. Archangel” above the
village Varos where towards the end of 19th
century there have been found three Slavic
handwritings from 15th century.

Another monastery is “St. Nikolas-from
Prilep”. The monastery was built on the
foundations of the old church in 1870.

In Mariovo region there have been four
monasteries that is “St. Ilija” at the village
Melnica, “St. Dimitrija Cebrenski”, “St.
Virgin Mary” village Manastir and “St. George
Poloski”. From all these monasteries it should
be marked the monastery “St. Dimitrija
Cebreski” which is on the west of the village
Manastir. There existed a cell school where
priests were educated. All priests went for
Mariovo region.

At the village Zitose there is the monastery
“St. Atanas”. The monastery in the middle
ages was very active on the literary fi eld.

наоѓа во Народната библиотека „Кирил и
Методиј“ во Софија; таа книга е драгоцен
документ, кој сведочи дека овде во средните
векови постоела книжевна активност.

Постои уште еден документ од 17 век,
кој сведочи дека во овој манастир покрај
пишување и препишување на книги, тие
овде и се подврзувале.

Други податоци за книжевната
активност како и манастирската библиотека
не се познати.

Други манастири
со манастирски

библиотеки во Прилепско

Според одредени податоци може да се
претпостави дека и во некои други цркви и
манастири постоеле богати библиотеки за
кои има извесни податоци, за постоење на
библиотеки или некаква книжевна дејност.
Такви манастири се: манастир „Св.
Архангел“ над село Варош каде кон крајот
на 19 век се пронајдени три словенски
ракописни книги од 15 век.

Друг манастир е „Св. Никола -
прилепец“. Манастирот е изграден на
темелите на стара црква во 1870 година.

Во мариовската област постојат
четири манастири и тоа: „Св. Илија“
кај селото Мелница, „Св. Димитрија

Monastery church
“St. Virgin Mary”

at Slivnica

On the slopes under the mountain Pelister
at about 3 kilometers East from the Prespa
village Slivnica lonely in the wildness without
monastery and any other life resists to the
tooth of time the Monastery of Slivnica with
the monastery church dedicated to “St. Virgin
Mary”.

Црква „Св. Богородица“
– Сливница

Church”St Virgin Mary”
-Slivnica

The historical data are almost gone and it
is one of the rare middle age monuments (with
exception to Kurbinovo) of this region which
was not an object of complete research and

Чебренски“, „Св. Богородица“, село
Манастир и „Св. Ѓорѓи“, Полошки. Од
сите овие манастири за одбележување е
манастирот „Св. Димитрија Чебренски“
што се наоѓа западно од селото Манастир.
Во него постоело ќелијно училиште во
кое се школувале поповските кадри.
Оттука излегувале сите свештеници за
мариовскиот крај.

Кај селото Житоше се наоѓа манастир
„Св. Атанас“. Манастирот во средните
векови бил доста активен на книжевното
поле.

Сливнички манастир
црква „Св. Богородица“

На падините под планината Пелистер
на околу 3 километри источно од
преспанското село Сливница, осамен
во дивината, без манастирски и било
каков живот, одолева на забот на времето
Сливничкиот манастир со манастирската
црква посветена на „Св. Богородица“.

Историски податоци скоро нема и еден

е од ретките средновековни споменици (со
исклучок на Курбиново) од овој регион кој
не бил предмет на целосно истражување и
проучување. Само П. Н. Миљуков ни дава
основни податоци, но во поново време

study. Only P.N Miljukov gave basic data, but
lately it caused interest at the scientifi c world.

The only source for its closest history
gave the well preserved epitaph written on the
Western entrance inside. In the epitaph it was
graved that the church was built and painted
in 1607 during the time of the prior monk
Nikanur. As donors-builder in the epitaph
many people are mentioned with different
places in Macedonia. Special place of this
number of donors belongs to Manojlo Petkov
from Bitola.

Monastery
“St. Archangel”- Varosh

Above the village Varos Prilep there is
the monastery complex with the church “St.
Archangel” and the old shelter from XIX
century. The current church suffered many
reconstructions, buildings and supplements
a starting from the 11th century until the last
reconstruction in 1861. The oldest sources
data testify for the distance of the church in
11th century. Today, the church has a form
of simple lever building with emphasized
East and Western part. The south facade on
the Western part of the church was preserved
in its former look, while the Eastern part
of the facade suffered reconstructions.
The originality of the Western facade was

предизвикува интерес кај научниот свет.
Единствени извори за неговата

поблиска историја ни дава сочуваниот
натпис испишан на западниот влез
однатре. Во натписот стои дека црквата е
изградена и живописана во 1607 година во
времето на игуменот Јеромонах Никанур.
Како дарители - ктитори во натписот се
споменуваат повеќе лица од различни
места на Македонија. Посебно место на
овој број дарители му припаѓа на Манојло
Петков од Битола.

Манастир
„Cв. Архангел“ - Варош

Над селото Варош, прилепско се
наоѓа манастирскиот комплекс со црквата
„Св. Архангел“ и старите конаци од XIX
век. Денешната црква претрпела повеќе
преправки, градби и доградби, почнувајќи
од 11 век, па сè до последната обнова во
1861 година. Најстарите изворни податоци
ни сведочат за постоењето на црквата во
11 век.

Денес црквата има форма на
еднокорабна градба со нагласен источен и
западен дел. Јужната фасада на западниот
дел на црквата е сочувана во својот
првобитен изглед, додека источниот дел од
фасадата претрпел преправки. Изворноста

preserved in down parts while in the upper
there was made a reconstruction.

Due to the preserved elements of the
internal side the Western church fi rstly had a
cupola and for that testifi ed the preserved part
of the archives, where the cupola stood as
well as the builder that hold the model of the
church which in the Western part was painted
cupola. Lately (1987) the cupola was built.
By that it was renewed the fi rst look of the
church.

The remaining of the frescos which date
from 11th and 12th give the possibility to
conclude for the maturity of zographs from
that time while there are preserved frescoes
from 13th century in the Western church with
painted saints – monks with whole fi gure and
most of the compositions in the upper zones
confi rm the high quality of the zographs.
There were illustrations for Christ’s tortures
for example “Christ in front of Pilate”, “The
path to Golgotha” and “The Descending from
the cross”. On the North wall it was painted
the monumental fi gure of Archangel Michael.

In front of the church there have been set
marble columns of the former doorway on
one of them it has been preserved the record
with Cyril letters from 996, where it was

на западната фасада е сочувана во долните
партии, додека во горните извршена е
реконструкција.

Манастир Св. Архангел – Варош
The monastery of St. Archangel – Varosh

Врз основа на сочуваните елементи
од внатрешната страна западната црква
првобитно имала купола, а за тоа ни
сведочат сочуваните делови од арките на
кои се држела куполата како и ктиторот
што го држи моделот на црквата кој во
западниот дел има насликано купола. Во
најново време (1987) подигната е куполата.
Co тоа сега е обновен првобитниот изглед
на црквата.

Остатоците од фрески, кои датираат
од 11 и 12 век, ни даваат можност да

mentioned the death of Andrea. This record is
the second by its maturity Slavic epitaph with
Cyril letters after the epitaph of the tombstone
of Samoul’s parents from 993.

Monastery “ St. Ilija”
village of Melnica,

Mariovo region

Манастир „Св. Илија“,
село Мелница, Мариовско

Monastery St. Ilija,
village of Melnica, Mariovo

On the initiative of Stale Ceselkov from
village Polciste, Mariovo region and with
help of the whole Mariovo population in

констатираме за зрелоста на зографите од
тоа време, додека сочуваните фрески од
13 век во западната црква со насликаните
светци - испосници во цел раст и повеќето
композиции во горните зони го потврдуваат
високиот квалитет на зографите. Има и
илустрации од маките Христови како на
пример: „Христос пред Пилат“, „Патот на
Голготата“ и „Симнувањето од крстот“. На
северниот ѕид е насликана монументалната
фигура на Архангел Михаил.

Пред црквата поставени се
мермерни колони на некогашниот трем; на
една од нив сочуван е запис со кирилско
писмо (кирилски букви) од 996 година,
каде што се споменува смртта на Андреа.
Овој запис е втор по старост словенски
натпис со кирилски букви, по натписот
на надгробната плоча на Самуиловите
родители од 993 година.

Манастир „Св. Илија“,
село Мелница, Мариовско

На иницијатива на Стале Чешелков
од село Полчиште, мариовско и со помош
на целото мариовско население, во 1870
година удрени се темелите на манастирот
посветен на св. Илија, а изградбата
завршила по две години, во 1872 година.

1870 there had been set the foundations of
the monastery dedicated to “St.Ilija” and the
building was fi nished for two years in 1872.

For the great gratitude to grandfather
Stale Ceselkov the initiator for the building of
the monastery, the local population proclaimed
him for a builder of the monastery church and
for a lifelong prior of the monastery. On the
request of the local population the zographs
and it was their wish as well, the portrait of
grandfather Stale Ceselkov was put in the
monastery church. He was represented in a
natural size with white beard with stick in the
right hand and dressed in beautiful Mariovo
dressing. Grandfather Stale died in 1913 at
the age 115.

In the monastery church there was an
epitaph from 1872 where it wrote that by
help of the orthodox Christians from the
surrounding villages the monastery of the
master Pere Lauca was built.

Bukovo monastery
St. Transfi guration of Christ

On the six kilometers from Bitola and
above the village Bukovo in a beautiful wood
area it was raised on the foundations of the
older church, the current monastery “St.
Christ Transfi guration”. Its history was very
poor, but still there are some data which point

За големата благодарност кон дедо
Стале Чешелков, иницијатор за изградба
на манастирот, месното население го
прогласило за ктитор на манастирската
црква и за доживотен игумен на манастирот.
На барање од месното население кон
зографите по нивна желба бил сликан
портретот на дедо Стале Чешелков на ѕидот
во манастирската црква. Бил претставен
во природна големина, со бела брада, со
патерица во десната рака и облечен во
убава мариовска носија. Дедо Стале умрел
во 1913 година, на 115 годишна возраст.

Bo манастирската црква е сочуван
натпис од 1872 година, каде што пишува
дека со помошта на православните
христијани од околните села бил изграден
манастирот од мајсторот Пере Лауца.

Буковски манастир
„Св. Преображение Христово“

На шест километри од Битола и
над селото Буково, во еден прекрасен
шумовит предел, е подигнат врз темелите
на постара црква денешниот манастир
„Св. Преображение Христово“. Неговата
историја е мошне скудна, но сепак
постојат некои податоци кои укажуваат на
збиднувања во текот на 19 век. За првпат
манастирот се споменува во поменикот

to the events during the 19th century. For the
fi rst time, the monastery was mentioned in
the memory of the Zograph monastery on
Sveta Gora (Athos).

In 1845 in the monastery there have
been two monks and twenty years later in 1865
in the monastery there have been only one
prior while in1890 there had been no monks.
At that time the monastery was managed by
Mirjani from the village of Bukovo. The travel
writer Antonin who formed these area in his
notes said that on 30th May 1865 he found the
hidden books on the attic and those were: the
fourth gospel written on parchment, prologue
from the month September, November and
December, Menaion for the month March,
from 16th and 17th century, Menaion for
the month November and octoih printed in
1539. On the fi rst page of the Menaion it
was written that the former prior Atanasij
of the monastery “Holy Father “(Kumanovo
region) who went to live at the monastery “St.
Joachim Osogovski” the former prior took the
book Menaion.

In the middle of the monastery yard there
is the church covered with stone plates From
the former South monastery gate over which
it had been written the year 1844 when it was
built, today from the fenced monastery walls
and the main gate it was preserved only the

на Зографскиот манастир на Света Гора
(Атос).

Манастирската црква е изградена во
1837 година. Овој податок го наоѓаме
на една мермерна плоча поставена над
северниот влез на црквата од надворешната
страна.

Во 1845 година во манастирот
имало два монаха, а дваесет години
подоцна (1865) во манастирот имало
само еден игумен, додека во 1890 година
немало ниту еден монах. Тогаш во тоа
време манастирот го управувале мирјани
од селото Буково.

Патеписецот архимандрит Антонин
кој ги обиколувал овие краишта во своите
белешки вели дека на 30 мај 1865 година
ги нашол скриени книгите на таванот од
црквата и тоа: четвороевангелие напишано
на пергамент, пролог од месец септември,
ноември и декември, минеј за месец март
од 16/17 век, минеј за месец ноември и
октоих печатен во 1539 година. На првата
страница од минејот е запишано дека
проигуменот Атанасиј на манастирот
„Св. Отец“ (Кумановско) кој отишол на
сожителство во манастирот „Св. Јоаким
Осоговски“, поранешниот тамошен игумен
ја зел и книгата минеј.

vaulted gate.
The old monastery shelters were built

South- West from the church and today they
were roughly renewed.

In the literature it was mentioned that
the monastery chambers were built from
the South West and the North side of the
monastery complex. Further, it was said due
to the closeness of the monastery to Bitola,
Bitola citizens used for it for its pure air,
mountain water and the silence in the period
of great heats where many families spent their
vacations.

In the beginning when the monastery
church was built the services were in Slavic
language and the religious books with Russian
redaction were used.

Monastery
“St. Atanasie” Zurche

On the road that leads from Demir Hisar
to Krusevo it is situated the village Zurche.
The monastery dedicated to “St. Atanasie
Aleksandrinski” is on three kilometers above
the village.

The historical data for the monastery are
not preserved. It is known that the monastery
church was built and pained in 1617. To the
Western side of the church it was opened

Буковски манастир
св. Преображение Христово

Bukovo monastery
St. Transfi guration of Christ

На средината на манастирскиот двор
е црквата покриена со камени плочи. Од
некогашната јужна манастирска порта
над која е испишана годината 1844 кога
била изградена, денес од оградните
манастирски ѕидови и главната порта
е сочуван само остаток од засведената
порта. Старите манастирски конаци биле
изградени југозападно од црквата, a денес
грубо обновени.

Во литературата се споменува
дека манастирските одаи биле изградени
од јужната, западната и северната страна
на манастирскиот комплекс. Понатаму се
вели дека поради блискоста на манастирот

porch and according to the epitaph which is
above the Western gate it was from 1622.

In the church there have been preserved

two epitaphs: the fi rst inscribed over the
entrance gate and we found out that in 1617
during the time of the prior of the monastery
and the monk Josif and as builder it was
mentioned the name of Petko Velov from
Bitola. From that epitaph it was found out that
zography of the church started in May and
fi nished in month August 1617.

Манастир св. Атанасиј – Журче
Monastery St. Atanasie – Zurche

Above the great holidays there have been
painted 36 half fi gures of saints and prophets
and righteous men painted with medallions,
18 medallions on each side. On the top of the
vault in the middle of the church it was painted
the half fi gure of Jesus Christ Pantokrator and

со Битола, битолчани го користеле често
чистиот воздух, планинската вода и
тишината за време на големите горештини,
каде што многу семејства овде летувале.

Во почетокот кога била изградена
манастирската црква, се служело на
словенски јазик и се користеле црковни
книги со руска редакција.

Манастир
„Св.Атанасиј“, Журче

На патот кој води од Демир Хисар
до Крушево се наоѓа селото Журче.
Манастирот посветен на св. Атанасиј
Александриски се наоѓа на три километри
над селото.

Историски податоци за
манастирот не се сочувани. Познато е
дека манастирската црква е подигната и
живописана во 1617 година. Кон западната
страна на црквата е изграден отворен
трем и според натписот кој се наоѓа над
западната врата, потекнува од 1622 година.

Bo црквата ce сочувани два натписа од
кои првиот е испишан над влезната врата
и од него дознаваме дека во 1617 година
за време на игуменот на манастирот
и јеромонахот Јосиф како ктитор се
споменува името на Петко Велов од
Битола. Од тој натпис се дознава дека

зографисувањето на црквата отпочнала
во мај, а завршило во месец август 1617
година.

Над Големите празници се насликани
36 допојасни фигури на светци-пророци и
праведници насликани во медалјони, по 18
медалјони на секоја страна. На темето од
сводот во наосот на црквата е допојасната
фигура на Исус Христос Пантократор, а на
краиштата се симболите на евангелистите:
ангел (Матеј), лав (Марко), бик (Лука) и
орел (Јован).

Фреските во отворениот трем кои
се насликани во 1622 година се добро
сочувани. Во калотата на засводениот дел
е Богородица „О тебе радујетсја“ во став
на Оранта. Пред себе го има Исус Христос
насликан во медалјон како Христос
Емануил кој со двете раце е со став на
благослов. Околу Богородица се насликани
ангели - херувими и по три ангела со копја
во рацете. На овој дел е испишан текстот
„О Тебе радујетсја...“.

Во манастирскиот комплекс
се наоѓаат стари конаци, изградени
најверојатно во првите децении на 19 век.
Биле урнати во 1895 година, а околу 1900
година манастирот бил наполно напуштен.

Новите конаци се изградени во
поново време, по Првата светска војна и
се наоѓаат во добра состојба, посебно по

at the ends the symbols of the evangelists
angel (Matej), lion (Marko) bull (Luka) and
eagle (John).

The frescoes in the opened porch which
were painted in 1622 are very well preserved.
In the sector of the vaulted part is St Mary
“ We joy for you” standing in Oranta. In
front of her she has Jesus Christ painted in
medallion as Christ Emanuil who with both
hands gives a blessing. Around Virgin Mary
there are painted angels- cherubs and three
angels with spears. On that part it has been
written the text “For you we are joyful…”.

In the monastery complex there are
located old shelters built probably in the
fi rst decades of 19th century. They were
demolished in 1895 and around 1900 the
monastery was deserted.

The new shelters were built in modern
time after the First World war and they are
in good state especially after the active monk
life that is going on today.

Today the monastery lives its renaissance
and new operations are in plan by the
monastery monks and nuns who are going to
revitalize the monastery

активниот монашки живот што се одвива
денес. Денес манастирот доживува своја
ренесанса и на повидок се нови зафати од
страна на манастирските браќа и сестри
кои го ревитализираат манастирот.

Храм
„Пресвета Богородица“

Битола

Изградена во непосредна близина на
реката Драгор и чаршијата, Богородичната
црква во Битола спаѓа во типот на храмови
градби кои се чести и карактеристични
за XIX век. Таа е од видот на трикорабни
(псевдо) базилики, со тристрана апсида
на исток и тремови на трите страни, над
кои се изѕидани галерии. Над централниот
брод е издигнат осмоаголен тамбур
со повеќеаголна купола во форма на
луковица. Во архитектонската замисла
на овој храм не е до крај спроведен само
еден стил, туку оваа градба претставува
една мешавина на стилови. Присутни се
неокласицизмот, со елементи на барок и
романтизам, што е во духот на тогашниот
европски еклектицизам.

Bo ризниците на црквата се чуваат
неколку путири, изработени од домашни
мајстори, како и една дарохранителница

Temple
“Most Virgin Mary”

Bitola

Built near the river Dragor and the Old
Bazaar the Virgin Mary’s church in Bitola
belongs to the type of temples which were
frequent and characteristics for XIX century.
It is of the type of three side (pseudo) basilica
with three side apsis on the East and porches
on the three sides over which galleries have
been built. Above the central board it was
raised eight angle tambour with many angles
cupola in a form of a bulb. The architectural
image of this temple was not executed to the
end, but this building represents a mixture of
styles There are present the neoclcisims with
elements of barok and romanticism which is
the spirit of the former European eclecticism.

In the treasuries of the church there
have been preserved several puturi made by
home master as well as a gifted storehouse of
Russian origin. Several Eurosalims – canvas
with scenes from the New Testament brought
by Bitola travelers who stayed in Jerusalem
are preserved.

In the fund of the church there is a humble
library of theological books, temple utensil

Црква св. Богородица – Битола
Church St “Virgin Mary”-Bitola

од руско потекло. Зачувани се и неколку
Ерусалимии - платна со новозаветни
сцени, донесени од битолските аџии
коишто престојувале во Ерусалим.

Во фондот на црквата има и скромна
библиотека на богослужбени книги,
храмов прибор и одежди, што укажува дека
овој битолски храм е постојано присутен
во поновата историја и секојдневието на
овој град.

and cloths which point out that this Bitola
temple was constantly present in the modern
history and the everyday life of this city.

Црква Св. Недела Битола
Church “St. Sunday”-Bitola

Црква Св. Петар и Павле – Смилево
Church “Sts. Peter and Paul”-Smilevo

Црква Св. Богородица – Јанкоец
Church “St.Virgin Mary”-Jankoec

Св. Ѓорги - Курбиново
Church “St. George” -Kurbinovo

“St. Christopher” v.Krstoar

It is one of the most exemplary monasteries
of this part on the slopes on “Baba mountain”.
It can be reached through v. Krstoar, through
village Bukovo or through Kisela Voda in
the condition is the road which leads through
village Krstoar. The monastery is on 790m
a.s.l.

It is on 1-2 km distance from Krstoar and
Bukovo.

“Sts. Peter and Paul” v.Smilevo

The monastery is on 1220 m a.s.l deep in
beech wood. It can be reached by forest path
which on 1,5-2 km in front of Smilevo and
then you turn on the right side. You can also
take the path through the village Smilevo.

The monastery church was raised in 1863.

“St. George” v.Paralovo

The monastery St George is on 990
m.a.s.l on the mountains of the Eastern side of
Pelagonia valley. It can be reached through
Bitola, though Novaci then to v.Biljanik and
v.Paralovo. From v.Paralovo the monastery
has a path which can be passed for about 30
minutes walking or with all terrain vehicles.

The church with the drum tower are

„Св. Христофор“ - с. Крстоар

Тој е еден од попримерните манастири
на овој дел од падините на Баба Планина.
До него може да се дојде преку с. Крстоар,
преку с. Буково или преку Кисела Вода.
Во најдобра состојба е патот којшто води
преку с. Крстоар. Манастирот се наоѓа на
790 м.н.в. Оддалечен е од Крстоар и Буково
на 1-2 км.

„Св. Петар и Павле“ - с. Смилево

Манастирот се наоѓа на 1220 м.н.в.,
длабоко во букова шума. До него се доаѓа
по шумски пат, кој на 1,5 до 2 км пред
Смилево врти вдесно. Може да се оди и
преку с. Смилево.

Манастирската црква е подигната во
1863 година.

„Св. Ѓорѓија“ - с. Паралово

Манастирот „Св. Ѓорѓијa“ се наоѓа
на 990 м.н.в. на планините од источната
страна на Пелагониската Низина. До
него се доаѓа од Битола преку с. Новаци,
потоа до с. Билјаник и с. Паралово. Од с.
Паралово до манастирот има патче кое
може да се помине за околу 30 минути
пешачење или со теренско возило.

separated form the monastery chambers
with a wall. The chambers are connected
with enclosed porch and near there are some
assistant rooms.

From the monastery you can see the
largest part of Pelagonia valley and opposite
it is the Baba mountain.

“St. George” v. Velusina

The monastery is on 770m.a.sl. on the
slopes of mountain Baba. You can reach it
through village Velusina which is on 1-2 km
distance.

The monastery church with the drum tower
is under protection of The Law for historical
monuments and they are in relatively good
state. Opposite to the monastery are other
assistant rooms which in 1972 were almost
ruined.

St .Ana”-v. Maloviste

The monastery is on 1410 m.as.l under
the peak of Pelister and on 2-3 km above
Maloviste. The village is on 5 km distance
from the road Bitola-Resen. The road is
separated at v.Kazani.

The old beech wood hides in itself the
monastery chambers and the church. Those
due to the confi guration of the land are distant

Црквата со камбанаријата се одделени
од манастирските одаи со авлија. Одаите
се поврзани со чардак, а во близината има
и помошни простории. Од манастирот се
гледа голем дел на Пелагониската Низина
и спроти него Баба Планина.

„Св. Ѓорѓија“ - с. Велушина

Манастирот се наоѓа на 770 м.н.в. на
падините на Баба Планина. До него се доаѓа
преку с. Велушина, од кое е оддалечен 1-2
км. Манастирската црква со камбанаријата
се под заштита на Законот за историски
споменици и се наоѓаат во релативно добра
состојба, за разлика од манастирските и
другите помошни простории, коишто во
1972 год. беа скоро урнати.

„Cв. Ана“ - с. Маловиште

Манастирот се наоѓа на 1410 м.н.в.
под врвот Пелистер, a на 2-3 км над с.
Маловиште. Селото е оддалечено 5 км од
патот Битола - Ресен. Патот се одделува кај
с. Кажани.

Старата букова шума ги крие во
себе манастирските одаи и црквата. Тие,
поради конфигурацијата на земјиштето, се
оддалечени една од друга на 300-400 м.

one from the other 300-400m

“St.Ilija” -v.Rotino

This monastery, after the renewal of the
building, dates from modern time. It is on 1
km from the closest upper house of v.Rotino
on 1070m.a.sl. You can come to Rotino
by turning from the road Bitola- Resen at
the locality Prevalec and to the monastery
you could easily reach by path through the
pleasant oak wood. The monastery is situated
in the wood itself.

It is characteristic for the external
appearance the union of the church and the
monastery chambers. You can even say that
the same are under one roof.

“St.Ilija” –v. Krklino

On the road Bitola- Prilep at the exit of
Bitola on the left side on the high hills you
can already see the white painted monastery
of Krklino with the church “St.Ilija”.

The monastery is on the peak itself above
the hill of v.Krklino on 820 m.a b.s l You can
see the largest part of Pelagonia valley.

„Св. Илија“ - с. Ротино

Овој манастир, по своето обновување
на градбата, датира од поново време. Се
наоѓа на околу 1 км од најгорната куќа на с.
Ротино, на 1070 м.н.в. До с. Ротино се доаѓа
со скршнување од патот Битола - Ресен кај
месноста Превалец, а до манастирот лесно
се пристигнува по патче низ пријатната,
дабова шумичка. Во неа се наоѓа и самиот
манастир.

Карактеристично за надворешниот
изглед на манастирот е слепеноста во една
целина на црквата и манастирските одаи;
дури може да се рече дека истите се под
еден покрив.

„Св. Илија“ - с. Крклино

На патот Битола - Прилеп, веќе при
излезот од Битола, на левата страна, на
високите ридови се гледа белобојадисаниот
крклински манастир, со црквата „Св.
Илија“.

Манастирот се наоѓа на самиот врв на
ридот над с. Крклино, на 820 м.н.в. Оттаму
се простира глетка на поголем дел од
Пелагониската Рамнина.

“St. George” –v.Kurbinovo

The monastery church St.George is above
the v.Kurbinovo. You can reach Kurbinovo by
the road which leads though v.Ljubojno with
turning to the East at the v.Asamati.

From the conservation works made in
1958/59, it was concluded that the monastery
church was built and painted in 1191.Certain
frescoes are numbered among the most
beautiful from that time on these spaces.

St. Virgin Mary-v.Jankovec

The monastery was built on 1 km from
the Western side of Jankovec. You can reach
the monastery very easily. From Jankovec
to the monastery there is easily approaching
road.

The monastery is fenced with a wall on
which both sides there are seven chambers
for residence. The monastery chambers are
preserved in pretty good condition The drum
tower is above the entrance gate, so the gate is
at the same time interesting drum tower.

The monastery church was renewed in
1857.

„Св. Ѓорѓија““ - с. Курбиново

Манастирската црква „Св. Ѓоргија“ се
наоѓа над с. Курбиново. До с. Курбиново
се доаѓа по патот што води кон с. Љубојно,
со скршнување кон исток кај с. Асамати.

Од конзерваторските работи извршени
во 1958/59 година констатирано е дека
манастирската црква е подигната и
живописана во 1191 година. Поедини
фрески се вбројуваат меѓу најубавите од
тоа време на овие простори.

„Св. Богородица“, с. Јанковец

Манастирот е изграден на околу 1 км
од западната страна на Јанковец. До него
многу лесно се доаѓа. Од Јанковец до
манастирот има лесно пристапен па

Манастирот е заграден со авлија,
на чии две страни има седум одаи за
престојување. Манастирските простории
се сочувани во прилично добра состојба.
Камбаната се наоѓа над влезната порта,
така што велзот истовремено е и интересна
камбанарија.

Манастирската црква е обновена во
1857 година.

Metropolitan’s residence library
“St John Bogoslov” Bitola

In far 1992, on the twentieth of January on
the holiday “Synod of St. John the baptizer”
at the Holy archbishop’s residence of Prespa-
Pelagonia eparchy it was blessed and offi cially
opened the Metropolitan’s residence library
“St. John the baptizer”. The library is situated
in the basement rooms of the building of
the archbishop’s residence. It was set by all
librarian standards .The books are with call
numbers, cataloged and systematized. The
catalogue card are set by alphabetical order in
card catalogs and the books are set in wooden
cupboards.

Митрополијата во Битола
Metropolitan’s residence in Bitola

Митрополитска библиотека
„Св. Јован Богослов“ – Битола.

Во дамнешната 1992 година,
на дваесетти јануари, на празникот
Собор на Свети Јован Крстител, во
Светата митрополија на Преспанско -
пелагониската епархија беше осветена
и свечено отворена Митрополитската
библиотека „Св. Јован Богослов“.
Библиотеката е сместена во подрумските
простории од зградата на митрополијата.
Средена е по сите библиотечни стандарди.
Книгите се сигнирани, каталогизирани
и систематизирани. Каталошките
картончиња се азбучно подредени во
картотеки, а книгите се сместени во дрвени
шкафови.

Забележан е податокот дека во 1995
година фондот на оваа библиотека изнесувал
над 3 500 публикации (монографски
публикации - 3 596, периодични
публикации (наслови) – 91). Денес
библиотечниот фонд се движи од околу 8
000 наслови, и тоа се опфатени изданија од
областа на филозофијата, психологијата,
белетристиката, медицината, a најголем
дел се изданија од областа на теологијата.
Библиотеката располага и со триесетина
стари црковни книги. Во рамките на

It was noted the data that in 1995 the fund
of this library was over 3500 publications
(monographic publications – 3596, periodicals
(titles) -91). Today the librarian fund is 8000
titles covered with the publications the area of
philosophy, psychology, belletristic, medicine
and from the largest number of the publications
from the area of the theology. The library has
on its disposal about thirty old church books.
In the frames of the Archbishop’s residence
library the magazines Vistina (fi rst number
1991 magazine of the Prespa –Pelagonia
eparchy) and Pelagonitisa ( fi rst number 1996
magazine for orthodox religion, spiritual
culture, education and art are published . The
library has 650 members.

Црква Св. Димитрија – Битола
Church “St. Dimitrija”- Bitola

Митрополиската библиотека се издаваат
списанијата „Вистина“ (прв број 1991 г.,
Гласник на Преспанско-пелагониската
епархија) и „Пелагонитиса“ (прв број
1996 г., списание за православна вера,
духовна култура, образование и уметност).
Библиотеката брои 650 членови.

Библиотеки постојат и во други цркви
во Битола. Библиотеката во црквата „Св.
Великомаченик Димитриј“ е сместена во
административната зграда и располага со
богат фонд црковни книги, белетристика
и периодика кои се напишани на повеќе
јазици. Најстарата црковна книга датира
од 1817 година. Во Црквата „Рождество на
Пресвета Богородица“ не постои просторија
за класична библиотека за сместување на
библиотечниот фонд. Книгите се сместени
во олтарот и певницата. Цркавата располага
со над стотина вредни црковни книги кои
се користат во Богослужбата. Најстарата
потекнува од 1838 година. Црквата
„Св. Недела“ не располага со класичен
библиотечен простор, дел од книжниот
фонд е сместен во олтарот, певницата и
канцеларискиот простор, а има фонд од
околу 150 книги кои се користат претежно
за богослужба.

Libraries exist in other churches in Bitola.
In the church “St. Great martyr Dimitrij” is
situated in the administrative building and it
has rich fund of religious books belletristic
and periodicals which were written in many
languages. The oldest religious book dates
from 1817. In the Church the “Birth of the
Most holy- Virgin Mary” there is no separate
room for a classical library for placement of
the librarian fund. The books are situated in
the altar and the choir. The church has over
hundred valuable religious books which are
used in the religious service The oldest is
from 1838. The church “St. Sunday” does
not have classical librarian space. Part of
the librarian fund is situated in the altar, the
choir and the offi ce space and it has a fund
of 150 books which are used mainly for
religious service.

ПОГОВОР

Сето ова, е само дел од почетокот,
со стапнувањето на Св. Апостол Павле
на оваа Библиска земја – Македонија,
благословувајќи ја, за таа да може да
го благослови и дарува целиот свет со
писменост, љубов и разбирање, дека
оставштвината треба да ги научи сите,
дека она во нејзе е за секој, ако неговата
душа е чиста.

Се напишале и ќе се напишат уште
илјадници книги и никој не ќе може да ги
уништи ниту крадејќи ги, ниту палејќи
ги, ниту криејќи ги, зошто зборовите не
живеат само на хартија, туку во душата
и срцето на оној кој тоа го создавал и му
ги подарил со чист образ да ги направи
сите други души околу него возљубени од
Господа.

И ние нема тука да застанеме. Секое
ново откритие во нашето истражување ќе
го внесеме и ќе го прошириме ова издание,
затоа што нашата цел овде не завршува,
туку ќе трае, се додека можеме тоа да го
правиме.

Од Авторите

EPILOGUE

All this, it is just a part of the beginning,
with the arrival of St. Apostle Paul on this holy
land-Macedonia giving his blessing, so that it
could bless and gift to the world literacy, love
and understanding, that inheritance should
teach everyone, that what is inside, it is for
anyone whose soul is purifi ed.

Thousand of books have been written
and will be written and no one will be able
to destroy them nor by stealing, burning nor
hiding because the words do not live only on
paper, but in the soul and heart of the one who
created and gifted them with purifi ed face, so
as to make the other souls around him loved
by God.

And we will not stop here. Each new
discovery in our research we will add and we
will extend our research, as our aim does not
end here, it will last, as long as we are able
to do that.

From the Authors

BIBLIOGRAPHY

1. Dimevski, Slavko, Church History of the
Macedonian people, Skopje, 1965
2. Dimevski, Slavko,The History of the
Macedonian Orthodox Church, Skopje 1989
3. Michael archbishop of Vardar region, Our
Holy Orthodox religion ,Skopje 1990
4. Georgievski, Mihajlo, The Monastery
Libraries and Reading Halls in Macedonia
until 1912, Skopje 1975
5. Kornakov, Dimitar, Macedonian
monasteries,Skopje,2009
6. Georgievski, Mihajlo, Cultural-educational
and political role of the librarianship in Vardar
Macedonia between the Two World Wars,
Skopje, 1990
7. Velev, Ilija, Review of the middle age
churches and monasteries in Macedonia,
Skopje,1990
8. Milovska, Dobrila, The Handwriting
tradition in the Macedonian churches and
monasteries, Skopje 2007
9. Handwriting inheritance of Macedonia,
Collection of enclosures from the tribune held
on 24 June 1998, Skopje 1998
10. Macedonian spiritual shelters, Skopje
2002
11. Librarianship in Bitola and the region
of Bitola, Collection of materials from the
National Assembly held on 6th and 7th

БИБЛИОГРАФИЈА

1. Димевски, Славко, Црковна историја на
македонскиот народ. Скопје, 1965
2. Димевски, Славко, Историја на
Македонската православна црква. Скопје,
1989
3. Михаил, митрополит повардарски,
Нашето свето православие. Скопје, 1990
4. Георгиевски, Михајло, Манастирските
библиотеки и читалишта во Македонија до
1912 година. Скопје, 1975
5. Ќорнаков, Димитар, Македонски
манастири. Скопје, 2009
6. Георгиевски, Михајло, Културно-
просветната и политичката улога
на библиотекарството во Вардарска
Македонија меѓу двете светски војни.
Скопје, 1989
7. Велев, Илија, Преглед на средновековни
цркви и манастири во Македонија. Скопје,
1990
8. Миловска, Добрила, Ракописната
традиција во македонските цркви и
манастири. Скопје, 2007
9. Ракописното наследство на Македонија:
Зборник на прилози од трибината одржана
на 24 јуни 1998 година. Скопје, 1998
10. Македонски духовни конаци. Скопје,
2002
11. Библиотекарството во Битола и

December 1994 in Bitola,1995
12. Stefanovska, Aneta, The Libraries in
Bitola .Bitola, 2009
13. Respect towards Saint Cyril of
Thessaloniki- Tenth generations of the Saint
Cyril tomb in Rome, Skopje, 1979
14. Georgievski, Mihajlo, Macedonian
literary inheritance from XI to XVIII century,
Review, Skopje, 1979
15. Milovska, Dobrila, Ancient treasuries
The handwriting tradition in the Macedonian
churches and monasteries, Skopje, 2009
16. Lozanoski, Vangelko, The Slepche literary
artistic center, Bitola, 1987
17. The documents for the damages and
robberies of the churches and the monasteries
on the territory of Macedonia in the First
World war, 1985
18 . Mojsov, Cyril, Informatory for the
monasteries in the Prespa- Bitola eparchy
Bitola, 1993
19. Mihajlovski, Robert, Temple “Holy Virgin
Mary” Bitola, Macedonian orthodox church,
Bitola, 1994
20. Ilievski, Done, The autocephaly of the
Macedonian orthodox church, Skopje, 1972
21. Belcovski, Jovan, The historical bases for
the autocephaly of the Macedonian Orthodox
church, Skopje, 1990
22. Polenakovik, Haralampie, In the dawns of
the Slavic literacy, Skopje, 1973

Битолско: Зборник на материјали од
Научниот собир одржан на 6 и 7 декември,
1994 година. Битола, 1995
12. Стефановска, Анета; Ѓоргиевски,
Науме, Библиотеките во Битола. Битола,
2009
13. Почит кон свети Кирил Солунски:
Десетте поколенија на светикириловиот
гроб во Рим. Скопје, 1979
14. Георгиевски, Михајло, Македонското
книжевно наследство од XI до XVIII век:
Преглед. Скопје, 1979
15. Миловска, Добрила, Древни ризници:
Ракописната традиција во македонските
цркви и манастири. Скопје, 2009
16. Лозаноски, Ванѓелко, Слепченскиот
книжевно-уметнички центар. Битола, 1987
17. Документи за оштетувањата и
грабежите на црквите и манастирите на
територијата на Македонија во Првата
светска војна. Битола, 1985
18. Мојсов, Кирил, Информатор за
манастирите во Преспанско-битолската
епархија. Битола, 1993
19. Михајловски, Роберт, Храм „Пресвета
Богородица“ – Битола, Македонска
православна црква – епархија Преспанско-
битолска. Битола, 1994
20. Илиевски, Доне, Автокефалноста на
Македонската православна црква. Скопје,
1972

21. Белчовски, Јован, Историските основи
за автокефалноста на Македонската
православна црква. Скопје, 1990
22. Поленаковиќ, Харалампие, Во мугрите
на словенската писменост. Скопје, 1973
23. Стојчевска-Антиќ, Вера, Свети Наум
Охридски. Скопје, 1997

23. Stojcevska –Antik, Vera, Saint Naoum
Ohridski, Skopje, 1997

Анета Стефановска е родена 1959г. во
Битола. Средно и високо образование,
Правен факултет - право судна насока,
заврши (1982 год.) во Битола, а
правосудниот испит го положи 1995 г. во
Скопје. Заради високиот просек, веднаш
се запиша на постдипломски студии по
граѓанско право (семејно - правни односи)
во Скопје. Го владее англискиот јазик.
Во 1984 г. се вработи како дипломиран
правник - секретар во ОУ „Св. Кирил и
Методиј” – Битола, за да во 2000 г. бидеи
менувана за в.д. директор во Националната
установа - универзитетска библиотека

AnetaStefanovska was born in 1959 in
Bitola. She fi nished her secondary and
higher education, Faculty of Law - judiciary
department in 1982 in Bitola and she passed
the qualifying examination for judges in 1995
in Skopje. As she achieved high grade point
average she immediately enrolled at the post
graduate studies of citizen’s law (family -
legal relations) in Skopje. She speaks English
language.
In 1984 she was employed as
graduated lawyer - secretary at ES ”St. Cyril
and Methodius” – Bitola and in 2000 she
was appointed for an acting director at the

Анета
Стефановска

Aneta
Stefanovska

За Авторите / About Authors

100

„Св. Климент Охридски” – Битола. Таа
функција ја извршуваше до 08.01.2003
ггод. кога беше разрешена.
Од јуни 2006 г. е избрана за Пратеник во
Собранието на Р. Македонија и е член на
Законодавно - правната комисија, Комиси-
јата за култура, Комитетот за односи меѓу
заедниците и заменик член на Мандатно
- имунитетската комисија и Комисијата за
државна безбедност при Собранието на Р.
Македонија.
Член е на парламентарната делегација
соЈапонија, Луксембург, Порту галија и
Романија.
Членува и е во Претседателството на
Друштвото на правници, Друштвото
на архивските работници во Битола,
Управниот одбор во ОУ „КолеКанински“
- Битола и др. Учествуваше во повеќе
проекти: Компјутерско - научно -
информативен - истражувачки - центар
(КНИИЦ), каде беше носител на проектот
и претседател на Управниот одбор;
координатор на проектот „Компјутерско
образование за почетници“; меѓународни
проекти за соработка со Москва, Бугарија и
Хрватска и др. Учествуваше на Светскиот
конгрeс IFLA во Милано, Италија.
Има напишано и објавено повеќе
трудови од областа на библиотекарството,
а автор и уредник е на повеќе значајни

Home and University Library ”St Clement
Ohridski”- Bitola. She was on that post
until 08.01.2003 when was released. From
June 2006 she was elected for a member
of parliament of R. Macedonia and she is a
member of the legislative - legal comission,
Comission of culture, The Comission for
relations between the comunities and the
vice member of the mandatory - immunity
comission and the Comission of state security
at the Macedonian Parliament. She is a
member of the parlaiment delegation with
Japan, Luxembourg, Portugal and Romania.
She is a member and part of the
Presidentship of the Lawyers’ Association,
The Association of Archive Workers in Bitola,
the management board at ES ”KoleKaninski”
Bitola and etc. She particiated in many
projects: computer, scientifi c informative,
reserach center (CSIRC) where she was one
of the holders of the project and president of
the Management board, coordinator of the
project Computer education for begginers,
internal projects for cooperation with
Moscow, Bulgaria, Croatia and etc. She
has participated on the World Library and
Information Congress IFLA in Milan, Italy.
She has written and published many
articles from the fi eld of the librarianship and
she is the author and editor of many important
works: ”Distinguished people for Bitola”

101

дела: „Значајни личности за Битола“
(автор); „Значајниличности за Битола -
писатели“ (автор); „Песни: од ракопис
до книга“ (уредник); „Раскази и народни
песни: од ракопис до книга“ (уредник);
„Библиотеките во Битола“ и др.
Во 2002 година со одлука на Управниот
одбор и беше доделено стручно звање виш
библиотекар, кое е на ранг на магистер во
областа на библиотекарството.
Добитник е на награда за најдобар и
најхуман директор во културата од
Здруженијата на хуманитарни организации
на Р. Македонија (2001 год.); награда
„Златно сонце” од USAID за КНИИЦ,
како најдобар проект на годината, награда
за особен придонес во библиотекарската
дејност (2009 год.)
Како пратеник во Собраниетона Р.
Македонија дава особено голем придонес
во областа на културата и библиотекарската
дејност, каде има видливи резултати.

(author), ”Distinguished people for Bitola
writers” (author), ”Poems: from handwriting
to a book”, (editor), ”Stories and national
poems: from handwriting to a book” (editor),
“The libraries in Bitola” and etc.
In 2002 by the decision of the
management board she was awarded with the
title higher libraian which is on the level of
Master on the fi eld of the libraianship. She
was awarded for the best and most human
director in the culture by the Association of
humanitarian organizations of R. Macedonia
(2001), the award ”Golden sun” by USAID
for CSIRC as the best project of the year,
award for special contribution in the libraian
activity (2009).
As a member of the Parliament of R.
Macedonia she gives special contribution on
the fi eld of the culture and the libraian activity.

102

Науме Ѓоргиевски е роден во 1956 година.
Основно и средно образование заврши
во Битола, а Филозофски факултет, група
Историја на уметноста со археологија,
заврши наУниверзитетот „Св. Кирил и
Методиј“ воСкопје.
Од 1986 година вработен е во Националната
установа–Универзитетска библиотека „Св.
Климент Охридски“ – Битола, кадешто
помина низ сите библиотечни процеси,
така што во 1997 година се здоби со
звањето виш библиотекар.
Сезанимава со научна работа, предсe
од областа на библиотекарството и има
објавено и повеќе трудови: „Книгата
и нејзиното место во културниот
живот на исламскиот свет во Битола“,
„Манастирските библиотеки воБитола
и Битолско“, „Турските библиотеки во

Naume Gorgievski was born in 1956. He
fi nished elementary and secondary education
in Bitola and he graduated at the Faculty of
Philosophy, department of History of art with
archeology at the University “St. Cyril and
Methodius” - in Skopje.
He has been employed at the National
Institution - University Library “St. Clement
Ohridski” from 1986 where he passed all
the librarian processes, so in 1997 he was
awarded with the title of higher librarian.
He is involved with research work
primarily from the fi eld of the librarianship
and he has published many articles on such
topics: “The book and its place in the culture
life of Islam world in Bitola”, “Monastery
libraries in Bitola and its region”, “Turkish
libraries in Bitola”. He is the author of the
following works: “Bitola through the centuries

Науме
Ѓорѓиевски

Naume
Gorgievski

103

Битола“ и др.
Автор е на следните дела: „Битола низ
вековите - Библиографија на монографски
публикации“, „ВанчоНиколески – од
ракопис до книга“, „ВанчоНиколески -
раскази и народнипесни“, „Библиотеките
во Битола“ и др. Има учествувано
во следните проекти: Компјутерско -
образовниот центар од фондацијата
ЛуисБергер (2002), проектот “Битола низ
вековите“ (библиографија), „Збогатување
со нови книги од Родокрајниот оддел“,
„Битолскокнижевнонаследство“ - проект
одобрен од Министерството за култура на
Р. Македонија и др.
Во 2002 година е прогласен за библиотекар
на годината на Р. Македонија од издавачите
на Р. Македонија. Добитник е наградата
„4 Ноември“ со трудот „Печалбарството
и издаваштвото во Битола“, заеднички
труд од повеќе автори. Моментално ја
извршува функцијата директор на НУУБ
„Св. Климент Охрид ски“, Битола.

– bibliography of monographic publications”,
“VancoNikoleski - from a handwriting to
a book”, “VancoNikoleski – stories and
national poems”, “The libraries in Bitola”
and etc. He participated at the following
projects: Computer - educational center of
the foundation Luis Berger (2002), project
“Bitola through the centuries” (bibliography),
Enrichment with new books from the patriotic
departments, “Bitola literary inheritance”
project approved by the Ministry of Culture
of Macedonia and etc.
In 2002 he was proclaimed for a
librarian of the year in R. Macedonia by the
editors of R. Macedonia. He was awarded by
the award “4 November” for the article “The
migration and the editorship in Bitola”, joined
article by many authors.
At the moment he is on the post
director at NUUB “St. Clement Ohridski”,
Bitola

104

Authors
Aneta Stefanovska
Naume Gorgievski

Translation in English language
Translation Services Agency

“Philip M” Bitola
M.A Vesna Milevska

Design and pre-press:
Ivancho Stefanovsky Goryanin

Part of the photo material was used
From the corresponding fund at NU

”Institute and Museum”-Bitola

Printed by
AD “Kiro Dandaro” - Bitola

Press run
400

Bitola, 2010

The book is fi nanced by
the Ministry of Culture,

of the Republic of Macedonia

Автори:
Анета Стефановска
Науме Ѓоргиевски

Превод на англиски јазик:
Агенција за преводи
„Филип М“ Битола
М-р Весна Милевска

Дизајн и Подготви за печат:
Иванчо Стефановски Горјанин

Дел од фотоматеријалот е користен од
соодветниот фонд при НУ „Завод и музеј“
- Битола

Печати:
АД „Киро Дандаро“ – Битола

Тираж:
400

Битола, 2010

Книгата е финансирана од
Министерството за култура
на Република Македонија